Αυτοπροσωπογραφία ενός ρεπόρτερ

Ο Ρίσαρντ Καπισίνσκι, ο πρώτος ξένος ανταποκριτής της Πολωνίας, μία από τις επιφανέστερες δημοσιογραφικές προσωπικότητες, αποτελεί θρύλο για τους συναδέλφους του σε όλο τον κόσμο. Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώνονται αποσπάσματα από συνεντεύξεις και διαλέξεις που έδωσε κατά καιρούς και φωτίζουν πτυχές της δουλειάς του ρεπόρτερ. “Μια ασυνήθιστη διήγηση […] για το πάθος του να ταξιδεύει, για το ξεχωριστό ρεπορτάζ που ο ίδιος έκανε, για την αναγκαιότητα του να ρισκάρεις τη ζωή σου για τα μεγάλα ιδανικά, για τη μοναξιά και τον φόβο που συντροφεύουν τον ρεπόρτερ, για τη δυσκολία του γραψίματος και τον ζυγό της δόξας. Προβάλλει μέσα από αυτά τα κείμενα η αυτοπροσωπογραφία ενός ανθρώπου, στον οποίο η ζωή έδωσε απλόχερα στενοχώριες, του οποίου η παιδική ηλικία κύλησε στην ξενιτιά, στο κρύο και στην πείνα και ο οποίος κατάφερε να μετατρέψει εκείνη τη δύσκολη εκκίνηση σε συμπόνια. Μια συμπόνια που έγινε το κεφάλαιό του μέσα στη φτώχεια του Τρίτου Κόσμου, το γερό του χαρτί τις στιγμές του θανάσιμου κινδύνου και εντέλει η εξουσιοδότηση που του δόθηκε να κρίνει αυστηρά τον σύγχρονο κόσμο των μέσων ενημέρωσης. Συνέβη, αυτός ο πασίγνωστος σε όλο τον κόσμο συγγραφέας, ο ρεπόρτερ-ιεραπόστολος, να γυρίσει από ταξίδι με ένα παντελόνι τζιν, ένα τηγάνι και… ένα μπαούλο βιβλία. Αποσκευές που λένε πολλά.” (απόσπασμα από την εισαγωγή του βιβλίου)