Θεωρίες συνωμοσίας

“Οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου οργανώθηκαν από τη CIA… Οι Εβραίοι υπάλληλοι στους Δίδυμους Πύργους γνώριζαν για την επίθεση και απουσίασαν από τη δουλειά τους εκείνη τη μέρα… Οι Αμερικανοί ποτέ δεν προσγειώθηκαν στη Σελήνη… Ο Ιησούς ήταν παντρεμένος με τη Μαρία Μαγδαληνή…”. Ψεύδη, παραληρήματα και παραλογισμοί ανθούν όσο ποτέ. Στη λογοτεχνία -η επιτυχία του “Κώδικα Ντα Βίντσι” είναι χαρακτηριστική- στο Iντερνέτ, στον κινηματογράφο, στα βιντεοπαιχνίδια, στους λιβέλους της άκρας Δεξιάς αλλά συχνά και της άκρας Αριστεράς συγκροτείται μια παρανοϊκή αντίληψη για τον κόσμο η οποία καταγγέλλει με φανατισμό την “παγκόσμια συνωμοσία” που προωθείται από οργανωμένες κρυφές ή σχεδόν κρυφές δυνάμεις, με στόχο την εγκαθίδρυση “παγκόσμιας κυβέρνησης”. Ο Pierre – Andre Taguieff μας καλεί να εξερευνήσουμε τη νέα κουλτούρα που διακινείται μαζικά στο διαδίκτυο και μπορεί κάλλιστα να ονομαστεί το μεγάλο παζάρι του εσωτερισμού. Ο συγγραφέας ξεκινάει από μια διαπίστωση: οι μυθοπλασίες στο στυλ του Dan Brown αντλούν τα σύμβολά τους από την ίδια δεξαμενή συμβόλων από την οποία άντλησε η πλειονότητα των συνωμοσιολογικών κειμένων της δεκαετίας του 1980. Αυτό το απόθεμα διαδόσεων, θρύλων και πίστεων, με ηλικία που κάποτε ξεπερνά τους δύο αιώνες, όπως ο θρύλος των Ιλλουμινάτων, το εκμεταλλεύονται ακατάπαυστα οι βιομήχανοι του “εσωτερισμού”, φέρνοντας στην επιφάνεια οτιδήποτε αναδίδει άρωμα μυστηρίου.