Περίπατος ψυχής στην Αθήνα του κάποτε… του τώρα… του τότε…

… Περιπατώντας µια µέρα στην Αθήνα, έβλεπα γωνιές, σηµεία, διάφορα κτίσµατα και έλεγα µονολογώντας: “Μωρέ, εδώ ήταν αυτό το µαγαζί! Εκεί ήταν το άλλο! Α! Να, να η γωνιά όπου συναντιόµασταν µε την παρέα!” Όλ’ αυτά, όµως, εκείνο, ετούτο και τ’ άλλο, ήταν σηµεία-στέκια της ωραίας µας Αθήνας που τότε είχαν όνοµα: της Αθήνας της γενιάς µου! Της Αθήνας που γνωρίσαµε εµείς οι παλιοί Αθηναίοι! Και τότε άρχισε να ξετυλίγεται µέσα µου το απαλό κουβάρι των παραπονεµένων αναµνήσεων. Και λέω παραπονεµένων, γιατί πραγµατικά πόναγα παρατηρώντας την Αθήνα του σήµερα. Γι’ αυτό, αφήνω το κουβαράκι µου να τσουλήσει ανάµεσα στα παλιά και στα καινούρια. Από το 1935 έως το 1970.