Η καλύτερη πλευρά των ανθρώπων

Αυτή είναι η ιστορία δύο ζευγαριών: του Ντομινίκ και του Γουίλι, της Ελιζαμπέτ και του Ζαν-Μισέλ. Βρισκόμαστε στο Παρίσι, στη δεκαετία του ’80. Είναι η εποχή του αγώνα για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, η εποχή του Aids, η εποχή, τέλος, του επαναπροσδιορισμού των ιδεολογιών και των πολιτικών επιλογών. Μια περίοδος κρίσιμη για την ιστορία της σεξουαλικότητας και των ιδεών στον Δυτικό κόσμο. Οι αναμνήσεις της Ελιζαμπέτ ζωντανεύουν τον έρωτα που έγινε μίσος δίχως όρια, την πίστη που κατέληξε προδοσία, τη φιλία που έχασε το νόημά της. Οι ήρωες του Garcia, πότε τραγικοί πότε κωμικοί, με τους εγωισμούς και τις μικρότητές τους, ανήκουν σε μια γενιά που πίστεψε και πρόδωσε ανθρώπους και ιδανικά, έδειξε το φως και το σκοτάδι που έκρυβε. Έξοχο λογοτεχνικό ύφος, ματιά οξυδερκής, διάλογοι που δίνουν το στίγμα των καιρών. Με έμπνευση και χιούμορ, ο Garcia περνά από το ιδιωτικό στο πολιτικό, από το προσωπικό στο ιστορικό και δίνει με συναρπαστικό τρόπο το χρονικό μιας εποχής, το πορτρέτο της χειρότερης πλευράς των ανθρώπων, και -στο αρνητικό της φωτογραφίας- της καλύτερης. “Ένα από τα γεγονότα της εκδοτικής περιόδου. Πρόκειται για ένα υπέροχο κείμενο, ένα σαιξπηρικό μυθιστόρημα για την προδοσία και την πίστη.” (Nelly Kaprielian, “Les Inrockuptibles”) “Μια πραγματική αποκάλυψη της εκδοτικής περιόδου. Με τη μορφή της αισθηματικής, πολιτικής και πολιτιστικής τοιχογραφίας, ο συγγραφέας συνθέτει το ακριβές πορτρέτο της δεκαετίας του ’80. “Η δεκαετία του ’80 ήταν η Μεγάλη Χαρά”, διαβάζουμε. Κι ύστερα ήρθε το AIDS…” (Christine Rousseau, “Le Monde”) “Μια πολύ επιτυχημένη σάγκα. Θαυμάσια αφήγηση, ιστορίες ερώτων και θανάτων. Μια λαμπρή εποποιία, που τελειώνει ως προαναγγελθείσα τραγωδία. Ο Γκαρσιά δεν θέλησε να γράψει ένα ιστορικό μυθιστόρημα. Περιγράφει μια κοινωνία-θέαμα απέναντι σε μοναχικά άτομα που ζητούν απλώς να ζήσουν και να αγαπήσουν, χωρίς να φαντάζονται ότι θα θυσιαστούν όταν έρθουν σ’ επαφή με τον κόσμο”. (Christine Ferniot, “Lire”) “Με τόλμη, ο Γκαρσιά χρησιμοποιεί τη σύγχρονη ιστορία για να προσφέρει, πέρα από την περιγραφή της μοίρας των ηρώων του, ένα γνήσιο μυθιστόρημα ιδεών. Αφηγείται με ταλέντο την πνευματική περιπέτεια των δύο περασμένων δεκαετιών· την τελευταία πνοή της ουτοπίας, τη μεταστροφή της Αριστεράς στον καπιταλισμό, το τέλος της πολιτικής στράτευσης, τις διαμάχες στην γκέι κοινότητα”. (Jean Hurtin, “Le Magazine Littιraire”) “Ένας αυθεντικός μυθιστοριογράφος γεννήθηκε”. (DominiqueFernandez, “Le Nouvel Observateur”) “Προσοχή, αποκάλυψη! Ωραίο μυθιστόρημα, επειδή ενοχλεί. Παρακολουθείτε τη γέννηση ενός συγγραφέα. Ενός γνήσιου συγγραφέα”. (Francois Busnel, “L’ Express”)