Να η μάνα!

Λίγο μετά το ’50, τρεις νέες κοπέλες, μοναχοκόρες, ξεκινούν από την ίδια αφετηρία, δηλαδή την παλιά αυλή. Εκεί ντύνονται νύφες. Η ζωή εξελίσσεται. Τα διαμερίσματα αντικαθιστούν τις μονοκατοικίες με τις αυλές. Οι κάθε είδους ευρεσιτεχνίες κάνουν ευχάριστα πιο εύκολη τη διαβίωση των ανθρώπων. Την ψυχαγωγία πλέον δεν την ψάχνουν, τους βρίσκει στο σπίτι με την τηλεόραση. Την ανέχεια την αισθάνονται πιο έντονα. Η αφέλεια, η αποκοτιά και το κυνηγητό του εύκολου χρήματος πληρώνονται ακριβά: Τα ναρκωτικά, η γυναικεία αλλά και η ανδρική πορνεία φουντώνουν. Το ανδρόγυνο που θα κάνει μια πολύτεκνη οικογένεια, αν θέλει τα παιδιά του να αποφύγουν τα παραπάνω δράματα, επιβάλλεται να δίνει το ίδιο το καλό παράδειγμα και ενίοτε για χάρη τους να φυλακίζει τις επιθυμίες του. Αλλά εκείνο που πάνω απ’ όλα χρειάζεται ένα τέτοιο σπίτι είναι “ΜΑΝΑ” με κεφαλαία γράμματα. Η ιστορία δε θα μπορούσε να είναι φανταστική. Ξεφυλλίζοντάς τη θα συναντήσετε ένα από τα παιδιά μιας τέτοιας μάνας να το επισκέπτεται ένας μεγάλος έρωτας, από εκείνους που δε σβήνουν ποτέ. Η μάνα προσπάθησε να τον πολεμήσει. Γιατί, πώς και αν το κατάφερε θα το διαπιστώσετε διαβάζοντας το βιβλίο.