Expo 58

Λονδίνο, 1958: ο συνεσταλμένος Τόμας Φόλεϊ, δημόσιος υπάλληλος, αποχωρίζεται με συνοπτικές διαδικασίες το γραφείο του στην Κεντρική Διεύθυνση Πληροφοριών και αποστέλλεται για έξι μήνες στις Βρυξέλες. Του έχει ανατεθεί να επιβλέπει την Μπριτάνια, την ολοκαίνουργια παμπ που θα αποτελέσει την καρδιά της βρετανικής παρουσίας στην Expo 58 – τη μεγαλύτερη παγκόσμια έκθεση του αιώνα και την πρώτη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Φτάνοντας στον τόπο της έκθεσης, ο Τόμας αισθάνεται αμέσως πως έχει αποδράσει από μια καταπιεσμένη, οπισθοδρομική χώρα και πως έχει πέσει με τα μούτρα σε μια εποχή μοντερνισμού και αισιοδοξίας. Σαγηνεύεται εξίσου τόσο από το σουρεαλιστικό “Ατόμιουμ”, το γιγαντιαίο γλυπτό που βρίσκεται στο κέντρο αυτού του θαυμαστού καινούργιου κόσμου, όσο και από την Αννέκε, την όμορφη Φλαμανδή οικοδέσποινα που τον παραλαμβάνει από το αεροπλάνο. Αλλά η πρωτόγνωρη αυτή αίσθηση ελευθερίας έχει και το τίμημά της για τον Τόμας: ενώ ο Ψυχρός Πόλεμος βρίσκεται στο απόγειό του, οι πονηροί Βέλγοι έχουν τοποθετήσει το αμερικανικό και το σοβιετικό περίπτερο το ένα δίπλα στο άλλο – και επίσης, γιατί ακολουθούν παντού τον Τόμας αυτοί οι δύο μυστηριώδεις απεσταλμένοι των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών; Όσο κι αν η Expo 58 αντικατοπτρίζει ένα μέλλον λαμπερό για την Ευρώπη αλλά και για τον ίδιο, σύντομα ο Τόμας θα αναγκαστεί να αποφασίσει σε τι είναι πραγματικά αφοσιωμένος, τόσο στον προσωπικό όσο και στον δημόσιο βίο του.