Ο κόσµος πίσω από τη σπασµένη βιτρίνα είναι εµπνευσµένος από βιώµατα, διηγήσεις και µπόλικη φαντασία! Είναι το παράλληλο σύµπαν όσων δεν σου επιτρέπει η δηµοσιογραφία να γράψεις. Χαρακτήρες που θα ’θελα να τους πάρω συνέντευξη, από ιστορίες φτιαγµένες για ντοκιµαντέρ.
Το Σφυρί και λυχνάρι περιγράφει τη γραφικότητα του σύγχρονου προλεταριάτου. Η µιζέρια του εργάτη µιµείται τον δογµατισµό, η ποίησή του, όµως, θυµίζει το επαναστατικό παρελθόν του. Ψιθυρίζει µε τη βοήθεια του τσίπουρου, µας συστήνει στη µακρόχρονη επιθυµία του. Αλλά οι επαναστατικές συνθήκες, ίσως, ήρθαν κάποια στιγµή σε ένα µπουκάλι ρούµι. Τις αντιλήφθηκε άραγε ο εργάτης;
Ο Ιθαγενής 17 2 011 είναι ένα διήγηµα βασισµένο σε διηγήσεις και µια ανέµελη εκδοχή της Λιβυκής επανάστασης. Ένα ταξίδι σε δυο κόσµους.
Ο Αλλοπρόσαλλος είναι µια ιστορία µε αρκετά χρώµατα, το ηµερολόγιο ενός αντιδραστικού ζωγράφου. Μια µίξη κοινωνικών ζητηµάτων, καλλιτεχνικών αναζητήσεων, ναρκωτικών, προϊστορικών χρωµάτων και ψυχοτρόπων σκέψεων. Μια αναζήτηση της ανεµόσκαλας που οδηγεί στον ουρανό, πάντα µέσα από λάθος επιλογές.
Στο Φράκταλ βιώνουµε τη µετενσάρκωση. Η ιστορία εξελίσσεται µέσα από ερωτήσεις –µια µορφή υπερρεαλιστικής δηµοσιογραφίας– συνεντεύξεις µε µάγους, παράνοµους και λανθασµένα όντα. Ρεπορτάζ από τον δρόµο, την έρηµο, τα ψυχιατρεία και τα πορνεία.
Το Πανηγύρι του Αγίου Ανθρώπου είναι µια σουρεάλ ιστορία που µυρίζει το άρωµα του πατέρα µου. Μια µεταθανάτια συνάντηση.
Μοχάµεντ Ι. Μπεν Γκούζι (Συγγραφέας)
Ο Μοχάµεντ Ι. Μπεν Γκούζι γεννήθηκε στην Αθήνα το 1985 από Λίβυους γονείς και είναι απόφοιτος σχολής δηµοσιογραφίας. Κατά τη διάρκεια του εµφυλίου πολέµου της Λιβύης και της Αραβικής Άνοιξης, ο δηµοσιογράφος και διερµηνέας κάλυψε τα γεγονότα της εξέγερσης, γράφοντας στον ελληνικό Τύπο. Στη συνέχεια, εργάστηκε σε Λιβύη και Τυνησία, σε τοπικούς τηλεοπτικούς σταθµούς, ενώ έχει συµµετάσχει στη δηµιουργία του βραβευµένου φιλµ ντοκιµαντέρ Το Τραγούδι του Γιουσέφ (Yusef’s Song), σε παραγωγής Wideangle. Έχει απασχοληθεί, επίσης, ως πολιτισµικός διαµεσολαβητής σε δοµή φιλοξενίας προσφύγων στο νησί της Λέσβου και ως διερµηνέας αραβικής γλώσσας στα νοσοκοµεία Παίδων Αγία Σοφία και ΨΝΑ Δαφνί. Τα διηγήµατα γεννήθηκαν καθαρά από ανάγκη, ως αποτέλεσµα κάποιων ανεπεξέργαστων εικόνων. Και αυτή η άµεση ανάγκη έκανε πέρα το άγχος, έβαλε δοµή στις σκέψεις.