Μόλο που πέρασαν κάπου εκατόν πενήντα χρόνια από τότε που γράφτηκε αυτό το μυθιστόρημα, δεν έπαψε να συγκινεί όσους το διαβάζουν. Η Τζέιν Έιρ είναι μια
μικρή ορφανή. Ο αδελφός της μητέρας της την παίρνει στο σπίτι του και πεθαίνοντας, την εμπιστεύεται στη γυναίκα του, για να την αναθρέψει με τα δικά
της παιδιά. Αλλά εκείνη είναι μια γυναίκα σκληρή και η μικρούλα Τζέιν Έιρ πληγώνεται κάθε μέρα από τη συμπεριφορά της.
Τελικά, η θεία της την κλείνει στα δέκα της χρόνια σ’ ένα ίδρυμα για ορφανά παιδιά, όπου σπουδάζει και ζει με μύριες στερήσεις και, δασκάλα πια,
προσλαμβάνεται σ’ ένα σπίτι για ν’ αναλάβει τη μόρφωση ενός μικρού κοριτσιού. Το δράμα όμως της Τζέιν Έιρ συνεχίζεται και σ’ εκείνο το πλούσιο σπίτι, όπου
συμβαίνουν μυστηριώδη γεγονότα. Και το δράμα αυτό κορυφώνεται την ημέρα που ήτανε να κάνει τους γάμους της με τον κύριο του σπιτιού, τότε που
αποκαλύπτεται ένα φοβερό μυστικό το οποίο γίνεται αφορμή να ματαιωθεί ο γάμος της. Η Τζέιν Έιρ φεύγει κρυφά και περιπλανιέται νηστική, χωρίς χρήματα, χωρίς
ελπίδα πια καμιά, ώσπου βρίσκει μια στέγη φιλόξενη και ξαναρχίζει τη ζωή της προσπαθώντας να ξεχάσει τα περασμένα.
Είναι ένα μυθιστόρημα συγκινητικό στο οποίο η διά-σημη Αγγλίδα συγγραφέας έδωσε όλη της την τέχνη και κατόρθωσε να δείξει πως η αξιοπρέπεια, η δύναμη
του χαρακτήρα… η πίστη σ’ ένα ιδανικό, μπορούν να κατανικήσουν κάθε δυσκολία και να υπερπηδήσουν κάθε εμπόδιο.
Charlotte Bronte (Συγγραφέας)
Η Σάρλοτ Μπροντέ (21 Απριλίου 1916 – 31 Μαρτίου 1855) ήταν Αγγλίδα συγγραφέας. Ήταν η μεγαλύτερη από τις Αδελφές Μπροντέ. Γεννήθηκε στο Θόρντον τουΓιόρκσιρ (Αγγλία) το 1816 και ήταν το τρίτο από τα έξι παιδιά του Ιρλανδού κληρικού Πάτρικ Μπροντέ και της Μαρία Μπράνγουελ. Μετά το θάνατο της μητέρας της από καρκίνο, την ανατροφή της καθώς και των αδελφών της ανέλαβε η θεία της, ενώ τον Αύγουστο του 1824, η Σάρλοτ, μαζί με την Έμιλυ, τη Μαρία και την Ελίζαμπεθ, στάλθηκαν σε εκκλησιαστικό σχολείο στο Λάνκασιρ. Οι κακές συνθήκες του σχολείου επηρέασαν την υγεία και τη φυσική κατάσταση της Σάρλοτ, ενώ επέσπευσαν το θάνατο των δυο μεγαλύτερων αδελφών της (Μαρία και Ελίζαμπεθ) απόφυματίωση το 1825.
Πιπίνα Τσιμικάλη (Μεταφραστής)
