Μόνο καλοκαίρια

Από την κατάρρευση του χρηματιστήριου της Γουόλ Στριτ το 1929 στη χρεοκοπία της Ελλάδας το 1932. Με φόντο την Αθήνα του Μεσοπολέμου, η Σόνια αναζητεί να καταγράψει τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία με τον φωτογραφικό της φακό και τις συγγραφικές της δοκιμές. Έχοντας χάσει τον άνδρα της στην ισπανική γρίπη του 1918, απομονωμένη στο σπίτι της στη Δεξαμενή, αποφασίζει να βγει στην κοινωνία και να ταξιδέψει στον χώρο και στις εμπειρίες. Ο Φιλιππουπολίτης Αγησίλαος, μηχανικός ο οποίος δραστηριοποιείται επαγγελματικά στη Γαλλία μετά τη δραματική διαφυγή του από την Ανατολική Ρωμυλία, θα είναι ο άνθρωπος που θα την ταξιδέψει στη ζωή. Από τη Ντοβίλ της Νορμανδίας, στην Ονφλέρ του Μποντλέρ και το Καμπούρ –το μυθικό Μπαλμπέκ– του Μαρσέλ Προυστ, στο Ζιβερνί του Μονέ, την περιδιάβαση στο Παρίσι με την εναλλακτική ματιά του, την Αθήνα, το Ναύπλιο, την Ύδρα της εξόριστης φεμινίστριας Καλλιρρόης Παρρέν και τον Πόρο της δισέγγονης του γιατρού του Καποδίστρια που πάλεψε την πανώλη Κλοντίν Γκος, η ανήσυχη Σόνια θα προσπαθεί να δώσει απαντήσεις στις σκέψεις που την κατατρύχουν με στήριγμα τη Λουίζα, το alter ego της. Μέχρι την ολοκληρωτική καταστροφή. Μια καταστροφή που ωστόσο, ανοίγει έναν νέο κύκλο ζωής.

Νέλλη Σπαθάρη (Συγγραφέας)

Η Νέλλη Σπαθάρη (Ελένη Σπαθάρη-Μπεγλίτη) γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Είναι πτυχιούχος της Γαλλικής Φιλολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και της Ελληνικής Φιλολογίας, τμήματος ΜΝΕΣ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, στον τομέα Λαογραφίας του οποίου εκπόνησε και τη διδακτορική της διατριβή («Οι αγγειοπλάστες της Σίφνου. Κοινωνική συγκρότηση, παραγωγή, μετακινήσεις», εκδ. Αρσενίδη, 1992). Συνέχισε μεταδιδακτορικές σπουδές στο Παρίσι, ως υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales στους τομείς της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και της Κοινωνικής και Οικονομικής Ιστορίας. Η μελέτη της «Ιστορική και Κοινωνική Λαογραφία της Ανατολικής Θράκης» βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών το 1994 (εκδ. Α. Α. Λιβάνη, 1997). Διορίστηκε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, δίδαξε στο Πειραματικό Γυμνάσιο και Λύκειο Αναβρύτων, διετέλεσε επί έντεκα έτη Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων, καθώς και Προϊσταμένη Παιδαγωγικής και Επιστημονικής Καθοδήγησης στην Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Αττικής. Δίδαξε στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) και συμμετείχε στην επιστημονική ομάδα συγγραφής του τρίτομου διδακτικού εγχειριδίου της Θεματικής Ενότητας «Ο Δημόσιος και ο Ιδιωτικός Βίος των Ελλήνων. Οι νεότεροι χρόνοι ΙΙ» (ΕΑΠ, 2002). Παράλληλα ανέλαβε να συντάξει για την ίδια Θεματική Ενότητα το «Ανθολόγιο Δοκιμίων για το Δημόσιο και Ιδιωτικό Βίο στην Ελλάδα (19ος- 20ος αιώνας)» (ΕΑΠ, 2008). Συνέγραψε το εκπαιδευτικό εγχειρίδιο για τα Σχολεία Δεύτερης Ευκαιρίας με θέμα «Αισθητική Εκπαίδευση και Αγωγή» (Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων, 2000). Έχει δημοσιεύσει εκπαιδευτικά εγχειρίδια για τους μαθητές και τις μαθήτριες της Γ΄ Λυκείου («Θέματα Νεοελληνικής Ιστορίας Γ΄ Λυκείου. Επιλογή και ανάλυση ιστορικών πηγών», εκδ. Πατάκη, 2011 και «Θέματα Νεοελληνικής Ιστορίας Γ΄ Λυκείου. Διαγωνίσματα προσομοίωσης», εκδ. Πατάκη, 2017). Έχει πλήθος δημοσιευμένων εισηγήσεων σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια, καθώς και άρθρων σε επιστημονικά περιοδικά. Έχει συμμετάσχει σε εκπαιδευτικά προγράμματα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μια νουβέλα της και δύο διηγήματά της έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, μεταξύ των οποίων και στον 6ο και 7ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Ομίλου UNESCO Τεχνών, Λόγου και Επιστημών («Μια καλοκαιρινή παρτίδα σκάκι κι άλλη μία», 2020, και «Στάκα καρδιά μου», 2020). Έχει ασχοληθεί με τη μετάφραση από τη γαλλική γλώσσα κειμένων Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, καθώς και παιδικών βιβλίων.