Χίος. Η ζωή στην κατοχή

Δυο – τρεις φράσεις και μία κίνηση κυριαρχούσαν στα οικογενειακά τραπέζια τα μεταπολεμικά αλλά και τα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι και τη δεκαετία του ‘70… Οι φράσεις προέρχονταν από γονείς, παππούδες και γιαγιάδες και απευθύνονταν κυρίως στα παιδιά τα οποία μιζέρευαν όταν στο τραπέζι υπήρχε φαγητό που δεν τους άρεσε και αρνούνταν να φάνε, έστω και αν δεν το δοκίμαζαν. «Ε, καημένη πείνα!», «Ε, ρε, και να ‘ρχόταν το ‘41 για δυο μέρες, όχι παραπάνω», «Πού να βλέπατε τι τραβούσαμε στην πείνα». Η κίνηση ήταν χαρακτηριστική, όταν έπεφτε κατά λάθος καμιά φέτα ψωμί από το τραπέζι… Έσκυβαν, έκαναν το σταυρό τους, την έπιαναν, την ξεσκόνιζαν, τη φιλούσαν και την ξανάβαζαν στο τραπέζι για να την φάνε. Ήταν η εποχή που η μεγάλη πλειοψηφία, με εξαίρεση ελάχιστους, έλεγε «το ψωμί, ψωμάκι»… Ουσιαστικά το βιβλίο περιλαμβάνει μια περιήγηση, τραγική και πολύ σκληρή, στη δυσκολότερη περίοδο που πέρασε το νησί και οι κάτοικοί του στη μέση του 20ού αιώνα. Μια περιήγηση ανατριχιαστική από τη βαρβαρότητα των Γερμανών κατακτητών. Η Κατοχή έμεινε στην ιστορία της Χίου ως το μελανότερο σημάδι του 20ού αιώνα και ήταν τυχεροί όσοι κατάφεραν, με πολλές δυσκολίες, να επιβιώσουν. Και βέβαια υπήρξαν και οι άτυχοι που δεν τα κατάφεραν…

Δημήτρης Φρεζούλης (Συγγραφέας)

Ο Δημήτρης Φρεζούλης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη το 1950, αλλά πέντε χρόνια αργότερα, εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του μόνιμα στα Θυμιανά της Χίου. Στα Γυμνασιακά χρόνια του ήταν ανταποκριτής των αθλητικών εφημερίδων «Ομάδα» και «Φως των Σπορ».
Από το 1971 μέχρι το 1984 υπηρέτησε ως ασυρματιστής στα ποντοπόρα πλοία. Το 1984 προσελήφθη στο Πρωτοδικείο Χίου.
Συνεργάστηκε με τις εφημερίδες «Ειδήσεις τις Χίου» και «Χιακά Επίκαιρα» από το 1984-1986.
Το 1986 μέχρι και το 1990 βρέθηκε στο «Χιακό Λαό» ως αρχισυντάκτης στην αρχή και στη συνέχεια ως Διευθυντής Σύνταξης. Το 1991 ανέλαβε αρχισυντάκτης στην εβδομαδιαία «Αλήθεια» που μετατράπηκε ένα χρόνο αργότερα σε ημερήσια. Το 1991 ήταν από τις ψυχές της έκδοσης και αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Αθλητική Χίος», λίγο αργότερα της «Αγροτικής Χίου» και από το 1992, της μηνιαίας πολιτιστικής έκδοσης «Χιόνη», της οποίας εκδόθηκαν 168 μηνιαία τεύχη στα 14 χρόνια που κυκλοφορούσε.
Το 1989-90 και το 1993 παρουσιάζει την ραδιοφωνική εκπομπή «Φωνή βοώντος», αρχικά στον «Χιακό Λαό» και στη συνέχεια στο «Ράδιο Αλήθεια».
Από το 1994 επιμελείται και παρουσιάζει την εκπομπή «Ανθρώπινες Διαδρομές», που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, από την «Αλήθεια TV». Επίσης παρουσίαζε τις τηλεοπτικές εκπομπές «Η Μεγάλη Οθόνη στη Χίο» και «Περιοδικό» (1995-2000).
Από το 2003 έχουν εκδοθεί 13 βιβλία με τα χρονογραφήματά του στην εφημερίδα «Αλήθεια» με τον τίτλο «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ» (2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008,
2009, 2010, 2011, 2012-2013, 2014-2015, 2016-2017, 2018-2019), το βιβλίο «Χιώτικες Βιβλιοδρομίες» (2018), τα «Σινεμά της Χίου» 2019), «Ανθρώπινες Διαδρομές»
τόμος 1ος (2020) και «Ανθρώπινες Διαδρομές» τόμος 2ος (2021),
όλα από τις Εκδόσεις Άλφα Πι.
Διετέλεσε επί δώδεκα χρόνια Πρόεδρος του Συλλόγου Δικαστικών Υπαλλήλων Χίου και για τέσσερα χρόνια Πρόεδρος του Μορφωτικού Εκπολιτιστικού Ομίλου Θυμιανών.
Είναι παντρεμένος με την Φρόσω Γούλα από το 1973 και έχουν αποκτήσει δύο παιδιά, την Ερμιόνη (1977) και τον Στέφανο (1980) και δύο εγγόνια.