Η κόρη του Σαμουράι

Η ανάκτηση των θραυσμάτων της ψυχής των σαμουράι μέσα από τις αληθινές αναμνήσεις μίας κόρης που έζησε ανάμεσα σε δυο κόσμους! Απ’ τα βουνά του Έτσιγκο της Ιαπωνίας, στο Σινσινάτι των Ηνωµένων Πολιτειών και πίσω στο Τόκιο, η Έτσου-µπο, ένα αγοροκόριτσο – που αποκαλούσαν γενναίο γιο του ξεπεσµένου σαµουράι πατέρα της– µια γυναίκα µε ελεύθερο πνεύµα που δεν συµβαδίζει µε την εποχή της, περιγράφει µια Ιαπωνία που έχει πια χαθεί στην αχλή του χρόνου. Η κοινωνία και οι τάξεις της, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις –µεταξύ βουδισµού και σιντοϊσµού– η αρχιτεκτονική, οι µύθοι και θρύλοι, η ποίηση, η λογοτεχνία και το θέατρο έχουν τη θέση τους στις σελίδες αυτού του βιβλίου, µε το φάντασµα του αυστηρού πρωτοκόλλου και το άκαµπτο πνεύµα των σαµουράι να πλανάται ανάµεσά τους. Όταν, πια, η Έτσου-µπο περνάει στην άλλη άκρη του ωκεανού, ανακαλύπτει τις οµοιότητες και τις διαφορές των Ιαπωνίδων µε τις γυναίκες της Αµερικής, ενώ αρχίζει να αναπτύσσει φεµινιστικές απόψεις. Ο γάµος, τα παιδιά, οι σχέσεις µε την οικογένεια, το χρέος στα ήθη και τα έθιµα, η εσωτερική πάλη της Ιαπωνίδας µε τη νεαρή γυναίκα που θέλει να εξαµερικανιστεί πρωταγωνιστούν στα αρωµατισµένα µε άνθη κερασιάς αποµνηµονεύµατα της ασυµβίβαστης Έτσου Ιναγκάκι Σουγκιµότο, που θα ήταν αδύνατο να µείνει κλεισµένη στην περιορισµένη κοινωνία της παλιάς Ναγκαόκα.

Etsu Inagaki Sugimoto (Συγγραφέας)

Η Έτσου Ιναγκάκι Σουγκιµότο (1874-1950) γεννήθηκε στη Ναγκαόκα της επαρχίας Έτσιγκο, στην Ιαπωνία. Ο πατέρας της υπήρξε υψηλόβαθµος αξιωµατικός σαµουράι, ωστόσο µετά την κατάρρευση του φεουδαρχικού συστήµατος η οικογένειά της ξέπεσε.
Αν και αρχικά προοριζόταν να γίνει ιέρεια, αρραβωνιάστηκε έπειτα από προξενιό µε έναν Ιάπωνα έµπορο που ζούσε στο Σινσινάτι του Οχάιο. Προκειµένου να προετοιµαστεί για το ταξίδι, φοίτησε σε σχολείο µεθοδιστών στο Τόκιο και έγινε χριστιανή. Το 1898 πήγε στις Ηνωµένες Πολιτείες, όπου και παντρεύτηκε τον µνηστήρα της, µε τον οποίο απέκτησαν δυο κόρες. Μετά τον θάνατό του, επέστρεψε στην Ιαπωνία, αλλά αποφάσισε ύστερα από καιρό να γυρίσει στις ΗΠΑ, για τις σπουδές των παιδιών της.
Αργότερα, έζησε στη Νέα Υόρκη, όπου στράφηκε στη λογοτεχνία και άρχισε να διδάσκει ιαπωνικά, αλλά και κουλτούρα και ιστορία της Ιαπωνίας στο πανεπιστήµιο Columbia. Κείµενά της δηµοσιεύτηκαν σε εφηµερίδες και περιοδικά.
Εκτός από την «Κόρη του σαµουράι» (1925), κάποια άλλα έργα της είναι τα: «Με τον Τάρο και τη Χάνα στην Ιαπωνία» (1926, σε συνεργασία µε τη Νάνσι Βιρτζίνια Όστεν), «Η κόρη του νάρικιν» (1932), «Εις µνήµη Φλόρενς Μιλς Γουίλσον» (1933), «Η κόρη του νόχφου» (1935), «Η γιαγιά Ο Κιο» (1940).
Η κόρη της Τσιγιόνο Σουγκιµότο Κιγιούκα έγραψε το βιβλίο «Όµως τα πλοία πλέουν» (1959), στο οποίο περιέχονται λεπτοµέρειες από τα τελευταία χρόνια ζωής της Έτσου Σουγκιµότο.

(Πηγή: “Εκδόσεις Πηγή”, 2023)

 

Ελισσάβετ Κυρίτση (Μεταφραστής)