Ο μικρός πρίγκιπας – Καλλιτεχνικό εργαστήριο

Ένα υπέροχο μεταλλικό κουτί που περιέχει: • Βιβλίο 32 σελίδων με εικόνες και αποσπάσματα από τον Μικρό Πρίγκιπα • Περισσότερα από 30 αυτοκόλλητα • Παζλ δύο όψεων με 36 κομμάτια, για να το συναρμολογήσεις και να το χρωματίσεις • 4 μαρκαδόρους

Antoine de Saint – Exupéry (Συγγραφέας) (Εικονογράφος)

Ο Αντουάν Ντε Σαιντ-Εξυπερύ γεννήθηκε στην πόλη Λυών της Γαλλίας το 1900 στην οδό Peyrat 8, (σήμερα οδός Antoine De Saint Exypery), 3ο παιδί των Antoine Jean Baptiste De Saint Exypery και της Marie Roger Fonscolombe. Αφού μαθήτευσε σε εκκλησιαστικά ιδρύματα, όπου αποδείχτηκε απείθαρχος μαθητής, απέτυχε διαδοχικά στη Ναυτική Σχολή και την Ecole Centrale, προτού εγγραφεί τελικά στη Σχολή Καλών Τεχνών. Το 1921, με την ευκαιρία της στρατιωτικής του θητείας, πήρε δίπλωμα πιλότου κι έγινε πιλότος στη Γαλλική Αεροπορική Εταιρεία και κατόπιν στη Latecoere. Στον αερολιμένα ανεφοδιασμού της γραμμής Καζαμπλάνκας-Ντακάρ στο ακρωτήριο Judy στο Μαρόκο, ανακάλυψε την έρημο. Το πρώτο του μυθιστόρημα, “Ταχυδρομείο του Νότου”, εκδόθηκε το 1928. Την επόμενη χρονιά ο Σαιντ-Εξυπερύ έγινε διευθυντής της Aeroposta Argentina στο Μπουένος Άιρες, όπου γνώρισε την Κονσουέλο Σουνσίν, την οποία παντρεύτηκε το 1931. Την ίδια εκείνη χρονιά βραβεύτηκε με το Prix Femina για το μυθιστόρημά του “Νυχτερινή πτήση” και παραιτήθηκε από την Aeroposta. Έγινε κύριος ανταποκριτής της France-Soir στη Ρωσία και κατόπιν στην Ισπανία το 1936. Το 1937, επιστρέφοντας στην αεροπορία, εδραίωσε την από αέρος σύνδεση Καζαμπλάνκας-Τιμπουκτού. Μετά από ένα σοβαρό ατύχημα, αφοσιώθηκε στη συγγραφή. Το μυθιστόρημα “Η γη των ανθρώπων”, το 1939. του χάρισε το Μεγάλο Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας. Με το ξέσπασμα του πολέμου επέστρεψε στην ενεργό υπηρεσία, παρά την κατάσταση της υγείας του, αλλά αποστρατεύθηκε στο Αλγέρι το 1940, λόγω ηλικίας. Αναχώρησε για τη Νέα Υόρκη, όπου καταπιάστηκε μ’ ένα μεγάλο έργο, το “Κάστρο”, που συγκέντρωνε τους στοχασμούς μιας ζωής και εκδόθηκε μόλις το 1948. Το 1943 εκδίδει τον “Μικρό Πρίγκιπα” και το “Γράμμα σ’ έναν όμηρο”. Γύρισε στην Ευρώπη για να καταταγεί στις γαλλικές αεροπορικές δυνάμεις με τον βαθμό του ταγματάρχη. Στις 31 Ιουλίου 1944 πραγματοποίησε μια αναγνωριστική αποστολή προς την κοιλάδα του Ρήνου, απ’ όπου δεν επέστρεψε.

Ο Σαιντ Εξυπερύ εξαφανίστηκε με το αεροπλάνο του το 1944, ανοιχτά της Κορσικής, ενώ εκτελούσε την ένατη πολεμική του αποστολή κυνηγώντας γερμανικά καταδιωκτικά.

 

Βεατρίκη Κάντζολα – Σαμπατάκου (Μεταφραστής)

Η Βεατρίκη Κάντζολα-Σαμπατάκου γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε νομικά και αγγλική φιλολογία. Έχει βραβευτεί από το Σύνδεσμο για τα Δικαιώματα της Γυναίκας (1985), τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά (1987, 1989, 1990, 1992), το Δήμο Αθηναίων (1989) και το Κέντρο Τέχνης του Παιδιού (1992). Το 2000, το έργο της “Το δάσος που το ‘σκασε” κέρδισε το βραβείο οικολογικού παραμυθιού, που διοργάνωσαν οι εκδόσεις Μίνωας και το WWF, ενώ το 2002 κέδρισε το Γ’ Κρατικό Βραβείο συγγραφής θεατρικού έργου για παιδιά με το έργο της “Το αστέρι που δεν ήθελε να πέσει”. Έργα της έχουν περιληφθεί σε ανθολογίες και έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά και λαογραφικά έντυπα. Αρθρογραφούσε για χρόνια σε οικολογικό περιοδικό και έχει γράψει κείμενα και έργα για κουκλοθέατρο για σειρά παιδικών τηλεοπτικών εκπομπών. Το έργο της “Τρελή περιπέτεια στο παραμυθένιο δάσος” έχει παιχτεί από σχολεία σε όλη την Ελλάδα. Δίδαξε για δύο δεκαετίες ξένες γλώσσες και μετάφραση και έχει μεταφράσει περισσότερα από 120 βιβλία από την αγγλική, τη γαλλική και την ιταλική γλώσσα. Για δύο χρόνια ήταν υπεύθυνη της στήλης παρουσίασης βιβλίων για παιδιά και νέους του περιοδικού “Προθήκη”. Έχει γράψει επίσης τους στίχους για 9 από τα 18 τραγούδια και νανουρίσματα του CD της Τατιάνας Ζωγράφου “Δεν βιάζομαι να μεγαλώσω”. Ασχολείται επαγγελματικά με επιστημονικές και λογοτεχνικές μεταφράσεις και είναι μέλος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.