Hic et Nunc – Hip “n” Funk – Jazz

«“I’ve got you under my skin”. Στακάτο, ευθύβολο, απολύτως τίμιο και απαλλαγμένο από αυταρέσκεια, αληθινό και αληθές μαζί, το τενόρο του Joe Henderson οικοδομεί το γνωστό στάνταρντ του Cole Porter και μου απευθύνεται προσωπικά. Ειδικά τώρα. Αυτή την ειδική στιγμή, στις 7 και 19 μ.μ. της 28ης Δεκεμβρίου 2016. Τώρα που πιάνω να κοιτάξω κατάματα το ίχνος της τζαζ στην ψυχή μου, να ψηλαφήσω το σώμα μου εντοπίζοντας “υποδορίως” τα σημάδια, τις ουλές από τις γλυκές πληγές αυτής της μουσικής που ακούω αφοσιωμένα εδώ και 45 χρόνια. Να αναλογιστώ γιατί δεν είχα αρχίσει να την ακούω νωρίτερα, να συνειδητοποιήσω ποια ήταν τα αφετηριακά σκιρτήματα, να αναρωτηθώ ποιες θα είχαν υπάρξει οι απώλειες αν δεν είχα εμβαπτιστεί στο σύμπαν της». Βαθιά βιωματική, διεισδυτική, συγκινησιακή, τρυφερή και παιδευτική, η σχέση του Άρι Γεωργίου με την τζαζ και την αυτοσχεδιαζόμενη μουσική συνέβαλε καθοριστικά στη διάπλαση των κατευθύνσεων που υιοθέτησε στα ποικίλα εικαστικά, φωτογραφικά, συγγραφικά, ακόμη και αρχιτεκτονικά του εγχειρήματα. Μέσα από φωτογραφίες και κείμενα, το βιβλίο Hic et Nunc / Hip ’n’ Funk / Jazz σαρώνει μια μεγάλη χρονική περίοδο, από την δεκαετία του ’70 και μετά, που συμπίπτει με την οικοδόμηση της σκηνής της τζαζ στην Ελλάδα. Παράλληλα συμπαρατάσσει εξέχουσες στιγμές και προσωπικότητες της ίδιας εποχής από την Αμερική και τη Γαλλία κυρίως, αναβιώνοντας την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που επικρατούσε στις μεγάλες αυτές σκηνές της τζαζ. Εμβληματικοί μουσικοί, όπως οι Horace Silver, Sonny Rollins, Archie Shepp, Pharoah Sanders στην Αμερική, οι Michel Portal, Henri Texier, Daniel Humair στη Γαλλία, ή οι Joe Henderson, Steve Lacy, Peter Kowald, Gunter Sommer με την παρουσία τους στην Ελλάδα, περνούν, μαζί με πλήθος άλλες προσωπικότητες, από τις σελίδες του, ενώ εξετάζεται και η διαμόρφωση της ανατρεπτικής σκηνής της αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής στην Ελλάδα, με κύριο εκφραστή της τον Σάκη Παπαδημητρίου, στον οποίο εξάλλου αφιερώνεται η έκδοση.

Άρις Γεωργίου (Συγγραφέας)

O Άρις Γεωργίου γεννήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 1951 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Montpellier της Γαλλίας όπου πήρε και το μεταπτυχιακό δίπλωμα D.E.A. πολεοδομίας. Επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη το 1978 και αρχικά ασχολήθηκε με μεταφράσεις (Boris Vian, Θα φτύσω στούς τάφους σας, εκδ. Yπό Σκέψη και John Chilton, H Iστορία της Tζαζ, εκδ. Yποδομή). Yπήρξε επί εξαετία συνεργάτης του ραδιοφώνου (1979-1985, EPT Mακεδονίας) με προγράμματα για τη φωτογραφία, τη σύγχρονη τέχνη και τη μουσική. Από το 1977 εκθέτει ζωγραφική και φωτογραφία σε πολυάριθμες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και είναι μέλος του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Bορείου Ελλάδος. Το 1984 ήταν ιδρυτικό στέλεχος και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του PARALLAXIS, Συνδέσμου για την προώθηση της Δημιουργικής Φωτογραφίας που, τον Mάιο του 1985, διοργάνωσε τις πρώτες διεθνείς εκδηλώσεις φωτογραφίας στην Eλλάδα. Tον Mάιο του 1987 υπήρξε συνιδρυτής του Eλληνικού Mουσείου Φωτογραφίας. Tον Φεβρουάριο του 1988 ήταν ο εμπνευστής και έκτοτε επί δεκαπενταετία διοργανωτής της Φωτογραφικής Συγκυρίας, του ετήσιου διεθνούς φεστιβάλ φωτογραφίας στη Θεσσαλονίκη. Tο 1995 υπήρξε μέλος της Oμάδας Eργασίας του Yπουργείου Πολιτισμού για τη διάρθρωση Eθνικής Πολιτικής για την Kαλλιτεχνική Φωτογραφία και (το 1996 το 1998 και το 2004) εκλεγμένο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Mακεδονικού Kέντρου Σύγχρονης Tέχνης. Ως συνεργάτης του καλλιτεχνικού και λογοτεχνικού περιοδικού Eντευκτήριο εγκαινίασε το ειδικό ένθετο για τη φωτογραφία με τίτλο Camera Obscura που παρουσίασε μέχρι στιγμής 70 ατομικά πορτφόλιος Eλλήνων και ξένων φωτογράφων. Το 1998 ο Υπουργός Πολιτισμού τον όρισε διευθυντή του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης με τετραετή θητεία. Το 2002 απεχώρησε από το ΜΘΦ στο οποίο κληροδότησε την Φωτογραφική Συγκυρία. Aντικείμενο της επαγγελματικής του δραστηριότητας αποτελεί η αρχιτεκτονική και, σε σημαντικό βαθμό, οι γραφικές τέχνες συνήθως όταν άπτονται πολιτιστικού ενδιαφέροντος.