Η τελευταία σφαίρα

Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Κωνσταντινούπολη, Μάνη. Η γεμάτη προδοσία στρατιά των εχθρών μας εξαπέλυσε επίθεση στο οχυρό της συνείδησής μου. Είμαι έτοιμος να τους διδάξω ένα μάθημα. Κανείς τους δεν είναι αθώος. Δεν μπόρεσα να εμπιστευτώ κανέναν από όλους εκείνους που μου έσφιγγαν το χέρι. Αυτό με κράτησε στη ζωή. Προσπάθησαν δύο φορές να με βγάλουν από την μέση. Απέτυχαν. Είχαν ξεχάσει έναν βασικό κανόνα του υποκόσμου. « Τα πρόβατα με τα πρόβατα και οι λύκοι με τους λύκους». Η ώρα για να κλείσουν οι λογαριασμοί έφτασε. Το τελευταίο πρόσωπο που θα δουν στην άχαρη ζωή τους θα είναι το δικό μου. Αυτή είναι η σκληρότερη εκδίκηση. Ο κανόνας άλλωστε που καθόρισε την μοίρα της familias που υπηρετούσα ήταν ένας και δεν παρέκλινε. « Ή θα σκοτώσεις ή θα σκοτωθείς». Ο οίκτος είναι αδυναμία. Εγώ θα γύριζα τον τροχό. Όταν όλοι είναι εχθροί και στο αίμα τους ρέει το μικρόβιο της προδοσίας, ποιον μπορείς να εμπιστευτείς;

Γιάννης Θ. Χατζηϊωαννίδης (Συγγραφέας)