Το τέλος της ζήλειας

Η ελληνική αυτή έκδοση συνοδεύεται από τον πρόλογο του Anatole France για την πρώτη γαλλική έκδοση του “Τέρψεις και ημέραι”, το 1896, ένα φιλολογικό δοκίμιο του Yves Sandre, συνεπιμελητή του τόμου στην έκδοση της Bibliotheque de la Pleiade – Gallimard (Παρίσι, 1971), σημειώσεις για τα πέντε κείμενα και εργοβιογραφία του Marcel Proust. Τα κείμενα που παρουσιάζονται είναι: – “Ο θάνατος του Βαλτασάρ Σιλβανδού, υποκόμη της Συλβανίας” – “Βιολάντη ή Η κοσμική ζωή” – “Κοσμικά και μουσικά Μπουβαρδή και Πεκουσέτου” – “Η εξομολόγηση μιας κοπέλας” – “Το τέλος της ζήλειας” “Ποια στοιχεία έχουν κοινά το πρώτο έργο του Προυστ και το “Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο”; Είναι στοιχεία πάσης φύσεως. Ροπή προς την ψυχολογική ανάλυση, προς την ανθρώπινη ή την κοινωνική τυπολογία, τάση προς τη διαμόρφωση συμβόλων και την υφολογική μορφολόγηση του ποιητικώς εκφράζεσθαι (η οποία και συγκερνά την κατάχρηση φιλολογικού ναρκισισμού και ουδετερώνει το ρεαλισμό). Άλλα στοιχεία, προσωπικότερα, αναφέρονται στην προυστική θεματολογία στο επίπεδο των αντικειμένων, των ιδεών ή των συναισθημάτων: τα λουλούδια, τα καράβια ή τα σύννεφα, η θάλασσα, το βουνό, η διαλεκτική σχέση απουσίας και φαντασίας, η σχέση ανάμεσα στον έρωτα, τη ζήλεια και τη μοναξιά, η αντιστικτική συμπαράθεση του θανάτου και του χρόνου, η σημασία των γραμμάτων, της μουσικής, της ζωγραφικής, η επιλεκτική περιγραφή των κοσμικών κύκλων, η νοσταλγία της εφηβείας που έχει διαφθαρεί από μια πρώτη εμπειρία, η ανάλυση της γυναικείας διαστροφής.” (από το επίμετρο του Yves Sandre)