Παραμυθία της φιλοσοφίας

Την “Παραμυθία” ο Βοήθιος την έγραψε στη φυλακή τους τελευταίους μήνες της ζωής του, για να δώσει στον εαυτό του θάρρος και παρηγοριά για όσα άδικα υπέφερε. Το έργο έχει τη μορφή της μενίππειας σάτιρας, δηλαδή εναλλάσσονται ποιητικά και πεζά μέρη. Η “Παραμυθία” είναι έργο με “πνευματικώς και καλλιτεχνικώς ώριμη μορφή”, ένα “χρυσό βιβλίο” που τιμά και τη φιλολογία και τη φιλοσοφία. Η σκέψη του Βοήθιου είναι σαφής και ο λυρισμός των έμμετρων κειμένων του συχνά συνεπαίρνει τον αναγνώστη. Κανείς Λατίνος της εποχής του δεν είχε τόσο βαθιά γνώση της κλασικής φιλολογίας και φιλοσοφίας, γι’ αυτό και το έργο του βρήκε στο Μεσαίωνα εξαιρετική υποδοχή.

Anicius Manlius Torquatus Severinus Boethius (Συγγραφέας)

Ο Ανίκιος Μάνλιος Σεβερίνος Βοήθιος (περ. 480-524 μ.Χ.), από γνωστή ρωμαϊκή οικογένεια της Πραινεστού, γνώρισε νέος την κλασική (ελληνική και λατινική) παράδοση. Παντρεύτηκε τη δισέγγονη του Κ. Αυρηλίου Συμμάχου και απέκτησε δύο γιους, που το 522 έγιναν ύπατοι. Ήταν και ο ίδιος γιος υπάτου (487) και το 510 χρημάτισε ύπατος. Το 515, ευνοημένος από τον Οστρογότθο βασιλιά της Ιταλίας Θεοδώριχο, ανέλαβε το ανώτατο αξίωμα του magister officiorum. Το 523 όμως υπερασπίστηκε τον φίλο του Αλβίνο, που κατηγορήθηκε ενώπιον της Συγκλήτου ότι συνεργαζόταν με το Βυζαντινό αυτοκράτορα Ιουστίνο κατά του Θεοδώριχου. Θεωρήθηκε και ο ίδιος ένοχος της συνωμοσίας αυτής και φυλακίστηκε στην Παβία, μακριά από την οικογένειά του και τη βιβλιοθήκη του, όπου και εκτελέστηκε τον επόμενο χρόνο. Στη φυλακή έγραψε το έργο του “Παραμυθία της φιλοσοφίας”, το περισσότερο μεταφρασμένο αρχαίο έργο μετά τη Βίβλο. Η καθολική εκκλησία τον ανακήρυξε άγιο με το όνομα του Σεβερίνου.

 

Αντώνης Σακελλαρίου (Μεταφραστής)