Αυλαία

Ένας ώριμος άντρας συνειδητοποιεί το ελάχιστο της ζωής που του απομένει καθώς το τέλος του καραδοκεί χαμογελώντας σαρδόνια. Στρέφει πίσω και στοχάζει το παρελθόν. Τι απόμεινε από μια ολόκληρη ζωή…; Πού χάνονται οι θυελλώδεις έρωτες, τα συναρπαστικά ταξίδια, τα μεθυστικά αρώματα, τα μουγκρητά του πόνου, οι κραυγές της ηδονής, οι στεναγμοί της απόγνωσης; Πώς αφανίζονται τα αγαπημένα αντικείμενα, οι λατρεμένοι άνθρωποι, τα σκοτεινά πάθη, τα αβυσσαλέα αισθήματα, ο χρόνος, οι εκπλήξεις, οι μνήμες; Το μυαλό στήνει παγίδες. Μπερδεύει ένα αφελές σχολικό τραγουδάκι με τον Τολστόι. Ζωγραφίζει μια ερωτική κραυγή με χρώματα θολά. Ανακατεύει ένα παιδικό νανούρισμα με έναν εφιάλτη. Όλα είναι μια αργοκίνητη ομίχλη. Στο τέλος της παράστασης, με το πέσιμο της αυλαίας, αυτό που περιμένουμε είναι το θερμό χειροκρότημα.

Juan Goytisolo (Συγγραφέας)

Ο Χουάν Γκοϊτισόλο γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1931. Θεωρείται από τους σημαντικότερους Ισπανούς συγγραφείς του 20ού αιώνα. Το 1956, εκφράζοντας τη βαθιά του αντίθεση προς το δικτατορικό καθεστώς του Φράνκο, αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι, όπου έζησε αρκετά χρόνια. Διέμενε στο Μαρακές. Σε κάποια από τα όψιμα έργα της λογοτεχνικής του παραγωγής επηράστηκε από το γαλλικό ρεύμα του nouveau roman (νέο μυθιστόρημα). Τα μυθιστόρημα του, ιδιαίτερα η τριλογία που αποτελείται “Senas de identidad” (Στοιχεία ταυτότητας), “Don Julian” (Δον Χουλιάν), “Juan Sin tierra” (Χουάν ο άπατρις), χάραξαν ένα καινούργιο δρόμο στην ισπανική λογοτεχνία του 20ού αιώνα. Τα δοκίμια του, από το “Furgon de cola” μέχρι το “Cogitus interruptus”, όπως και οι συνεργασίες του με τον Τύπο, υπήρξαν μια δριμύτατη όσο και συστηματική καταγγελία ενάντια στην ηθική, πολιτική και πολιτισμική ένδεια μιας φρανκικής και μεταφρανκικής Ισπανίας που “φθίνει”. Το 2014 τιμήθηκε με το Βραβείο Θερβάντες που θεωρείται το νόμπελ της ισπανόφωνης λογοτεχνίας. Έφυγε από τη ζωή στις 4 Ιουνίου 2017, σε ηλικία 86 ετών στο σπίτι του στο Μαρακές του Μαρόκου.

 

 

Κατερίνα Ρούφου (Μεταφραστής)