Ήταν ένας καφές στη χόβολη

Η έξυπνη γυναίκα ξέρει πότε πρέπει να μιλήσει και πότε να σωπάσει. Κι όταν μιλήσει, ξέρει τι δεν πρέπει να πει! Εκείνη: Όμορφη, έξυπνη, ευκατάστατη. Σύζυγος και μητέρα. Εκείνος: Ευπαρουσίαστος, καλός πατέρας, πιστός σύζυγος. Οργάνωση και τάξη τα κλειδιά της ζωής τους. Άραγε η έλλειψη γέλιου και η ρουτίνα σ’ έναν γάμο είναι αιτίες διαζυγίου; Και τι θα γίνει, όταν το γέλιο έρθει στη ζωή εκείνης… από το παράθυρο; (Του διπλανού σπιτιού συγκεκριμένα…) Τι θα γίνει, όταν χρειαστεί να διαλέξει ανάμεσα στη ζωή που ξέρει μόνο το σήμερα, την ανεμελιά, που δε θέλει να ξέρει το αύριο, και τη ζωή που έχει προγραμματίσει μέχρι και τις διακοπές του επόμενου χρόνου; Τα ονόματά τους; Δεν έχουν σημασία… Γι’ αυτό δεν αναφέρονται πουθενά στο βιβλίο. Θα μπορούσε να είναι ο καθένας. Ας δώσει λοιπόν ο αναγνώστης όποιο όνομα θέλει στους ήρωες αυτής της ιστορίας κι ας ζήσει για λίγο τη ζωή τους. Ίσως παρέα μ’ ένα φλιτζάνι καφέ στη χόβολη… Εγχειρίδιο γάμου ή απλώς μια ιστορία για έναν γάμο; Και η απιστία; Επιλογή ή κακή συγκυρία;