Αρχαία σχόλια, κρυπτικά, κανόνες, διαλογισμοί

Αφορμή για αυτό το βιβλίο ήταν η ύπαρξη στα βιβλία της Α.Α.Μπ. κάποιων κειμένων που είχαν ως αναφορά προέλευσής τους το Αρχαίο Σχόλιο. Στην προσπάθεια να καταγραφούν όλα αυτά τα κείμενα βρέθηκαν πολλά που, ενώ είχαν παρόμοιο περιεχόμενο, δεν ήταν σαφής η προέλευσή τους από το Αρχαίο Σχόλιο ή προέρχονταν από διάφορες παρόμοιες πηγές. Έτσι αποφασίστηκε να μπουν σε μια ξεχωριστή ενότητα κάτω από τον γενικό τίτλο Κρυπτικά Κείμενα. Από τα τελευταία έγινε μια νέα ταξινόμηση και δημιουργήθηκε μια καινούργια ενότητα με τον τίτλο Κανόνες η οποία περιλαμβάνει όλα εκείνα τα κείμενα τα οποία έχουν αυτή την αναφορά. Η μόνη εξαίρεση είναι εκείνοι οι Κανόνες της Εσωτερικής Θεραπευτικής που παραμένουν δίπλα στους Νόμους της Θεραπευτικής για λόγους συνάφειας. Η ροή των κειμένων ακολουθεί τη σειρά των βιβλίων της Α.Α.Μπ. και αποφασίστηκε να μην ομαδοποιηθούν θεματικά, αλλά να καταγραφούν με τη σειρά εμφάνισής τους στη ροή των κειμένων. Η μόνη εξαίρεση και εδώ είναι οι Φόρμουλες, οι Υπαινιγμοί και τα Σημεία Αποκάλυψης από τη Μαθητεία στη Νέα Εποχή ΙΙ, οι οποίες συγκεντρώθηκαν θεματικά. Υπάρχουν επίσης κάποιες παράγραφοι που συναντώνται δύο φορές (σε διαφορετικά τμήματα) και αυτό για να διατηρηθεί η συνέχεια των κειμένων. Τέλος θεωρήθηκε ότι ήταν ευκαιρία να προστεθεί μια επιπλέον ενότητα στην οποία θα περιλαμβάνονταν όλοι οι διαλογισμοί, τα μάντραμ και οι ασκήσεις που αναφέρονται στα βιβλία και αφορούν το ευρύ κοινό ή προσωπικά κάποιους μαθητές του Θιβετανού. Στην ενότητα αυτή προτάθηκαν οι δύο διαλογισμοί, που είναι για το ευρύ κοινό, και ακολουθούν οι ατομικοί ή ομαδικοί διαλογισμοί και οι ασκήσεις.

Alice A. Bailey (Συγγραφέας)

Αλίκη Α. Μπέιλη (1880-1949): Από την παραδοσιακή Βρετανική ανατροφή της, η ζωή της Αλίκης Μπέιλη την οδήγησε σε πολλές κατευθύνσεις, αλλά πάντοτε σε μια κατεύθυνση: προς τη στιγμή όπου μέσω δραστικών προσωπικών εμπειριών, πολλών ειδών, απόκτησε μια σύνθεση άποψης και κατανόησης και μια απόλυτη πεποίθηση ότι μια θεία ζωή διαπερνά και ζωογονεί τη μια ανθρωπότητα και ότι το Σχέδιο για την ανθρωπότητα χρειάζεται τη συνεργασία και την υπηρεσία εκπαιδευμένων και αφοσιωμένων ανθρώπων, νοήμονα πληροφορημένων πάνω στις παγκόσμιες υποθέσεις, σε συνεργασία με εκείνους που αποτελούν την πνευματική Ιεραρχία, την εσώτερη κυβέρνηση του πλανήτη. Το έργο της ζωής της έγινε αναπόσπαστο μέρος αυτής της σύνθεσης και πραγμάτωσης. Χωρίς ούτε στο ελάχιστο να χάσει κάτι από τις πολύ ανθρώπινές της ποιότητες και ενασχολήσεις, η ψυχή της ανέλαβε την υποχρέωση προς το Διδάσκαλό της, και η προσωπικότητά της παρείχε πλήρη συνεργασία στο πεδίο της αποδεχόμενης υπηρεσίας της.
Βασικά το έργο της αναπτύχθηκε διτά – η υπηρεσία μαθητεία της που συμπεριλάμβανε την εγκαθίδρυση μιας εσωτερικής σχολής και την –αρχικά απρόθυμη– συμφωνία της να εργασθεί με τον Θιβετανό, Ντζβαλ Κουλ, στη συγγραφή μιας σειράς βιβλίων που παρουσιάζουν την επόμενη φάση στη συνέχιση της διδασκαλίας της Προαιώνιας Σοφίας για το παρόν και άμεσο μέλλον.
Προς το τέλος της ζωής της, η Αλίκη Μπέιλη κάπως απρόθυμα συμφώνησε να γράψει την αυτοβιογραφία της. Αυτό που τελικά την έκανε να γράψει για τη ζωή της ήταν ένα γράμμα που πήρε το 1941 από ένα φίλο που, όπως λέει η ίδια, από τη Σκωτία, ο οποίος ένιωθε βαθιά ότι «θα πρόσφερα μια πραγματική υπηρεσία αν μπορούσα να δείξω στους ανθρώπους πώς έγινα αυτό που είμαι απ’ αυτό που ήμουν. Θα ήταν χρήσιμο να ξέρουν πώς ένας φανατικός, ορθόδοξος Χριστιανός εργάτης μπορούσε να γίνει πασίγνωστος δάσκαλος του αποκρυφισμού».

(Πηγή: “Εκδόσεις Κέδρος”, 2023)