Γη της πικραμένης Παναγιάς

Ανοιγοκλείνω με βιάση τα βλέφαρά μου καθώς συνέρχομαι απ’ το χτύπημα. Το πρώτο που νιώθω δίπλα μου, τα τρία αγόρια μου, ολάκερη η ζωή μου. «Μαμά…» «Μανούλα…» Δυο φορές. Δυο φωνές. Λαθεύω. Θεέ μου, λαθεύω. Δεν είναι ολάκερη η ζωή μου. Είναι λειψή. Μια φωνή λιγότερη. Μια ζωή λιγότερη. «Πού;» ουρλιάζω κι η ψυχή μου σκίζεται. «Πού είναι ο άλλος γιος μου;» ΚΥΠΡΟΣ θαλασσοφίλητη, λιόχαρη. Μα δουλωμένη στους αποικιοκράτες. Όταν σημαίνει η ώρα, ο λαός της σηκώνεται ορθός, μόνος, ενάντια σε μια αυτοκρατορία. Πολεμάει κι ελπίζει. Πονάει και ματώνει. Στις αγχόνες των Άγγλων πρώτα. Κι ύστερα κατάντικρυ στον Τούρκο. Τον εισβολέα που πνίγει στο αίμα το νησί, εκείνο το μαύρο καλοκαίρι του ’74. Το καλοκαίρι των νεκρών, των αιχμαλώτων, των ξεριζωμένων, των χιλιάδων αγνοουμένων. Της Μαρίτσας που απόμεινε με μια άδεια, ορφανεμένη αγκαλιά. Της Ελένης που αρνιέται να μαυροφορεθεί, γιατί δεν της παράδωσαν ένα κορμί να το μοιρολογήσει. Του Βαγοράκη που στέκει ολημερίς με τη φωτογραφία ενός χαμένου πατέρα κρεμασμένη στο άγουρο στήθος του. Του Νίκου, του Ανδρέα, του Μάρκου, εικόνες ασπρόμαυρες μπρος σ’ αναμμένα καντήλια. Άντρες, γυναίκες, παιδιά, αδέρφια μας στην Κύπρο. Αυτό είναι το δίκιο και το δάκρυ τους. Αυτός είναι ο αγώνας τους.

Θοδωρής Παπαθεοδώρου (Συγγραφέας)

Ο Θοδωρής Παπαθεοδώρου γεννήθηκε στα Δίκαια του Έβρου το 1965 και κατοικεί στην Αθήνα. Σπούδασε παιδαγωγικά στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και εργάστηκε ως δάσκαλος στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Επί σειρά ετών εργάστηκε σε αθηναϊκές εφημερίδες, συμπληρώνοντας με σατιρικά σχόλια τα κενά της ύλης που ανέκυπταν καθημερινώς. Από το 2002, και για λόγους σεμνότητας, διέκοψε την καριέρα του στον Τύπο και αφιερώθηκε στην ουσία. Το μυθιστόρημά του “Το αστρολούλουδο του Βοσπόρου” (2004) τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερου Έργου Μνήμης 2003-2004 στο πλαίσιο του 20ού Πανελλήνιου Συμποσίου Ποίησης και Πεζογραφίας, ενώ το μυθιστόρημά του “Οι εφτά ουρανοί της ευτυχίας” (2006) τιμήθηκε με βραβείο ελληνικού μυθιστορήματος. Το μυθιστόρημά του “Οι κόρες της λησμονιάς” ήταν υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών του ΕΚΕΒΙ το 2010, και το μυθιστόρημά του “Οι καιροί της μνήμης” για το ίδιο βραβείο το 2012, παίρνοντας τη δεύτερη θέση στις ψήφους αναγνωστών και Λεσχών Ανάγνωσης. Μέχρι σήμερα έχει δημοσιεύσει δεκαέξι μυθιστορήματα για ενήλικες (με τελευταία τα “Γυναίκες της μικρής πατρίδας” και “Λιανοκέρια της μικρής πατρίδας”, Ψυχογιός 2018), τέσσερα μυθιστορήματα για παιδιά και δύο βιβλία για παιδιά πρώτης σχολικής ηλικίας, ενώ έχει λάβει μέρος σε τρεις συλλογικούς τόμους διηγημάτων. Ασχολείται επίσης με τη συγγραφή σεναρίων και θεατρικών έργων. Με το ψευδώνυμο Θάνος Δραγούμης έχει γράψει, επίσης, τα πολιτικά θρίλερ “Sφαγείο Sαλονίκης” (2011), “Μαύρη αυγή” (2013) και “Εντιμότατα λαμόγια” (2017).