Η ηθοποιός

Aυτός θέλει μια φιλενάδα και βρίσκει καρδιά που αγαπάει αληθινά. Βρίσκει σ΄ αυτήν μια γυναίκα με την πλούσια ομορφιά με χίλιες ενσαρκώσεις που πάντα ανανεώνεται. Εκείνη είναι γι’ αυτόν μια σκέτη φλόγα πάντα η ίδια. Αυτός θέλει μίαν απόλαυση κι αυτή του προσφέρει τον έρωτα. Μόνο εκείνη προσπαθεί να του προσφέρει το άπειρο. Αυτό φαίνεται καθαρά από τις ίδιες τίς εξομολογήσεις της Μαρσελίνας. Τον έπιασε φόβος μπροστά στην απεραντοσύνη του έρωτά της, γιατί σ’ αυτήν που δεν γνώρισε παρά μόνο στερήσεις, που ποτέ δε χάρηκε ως τότε στη ζωή, η ευαισθησία είναι όλος ο κόσμος της που τον απλώνει μέχρι το άπειρο. Το μόνο της μέτρο στον έρωτα είναι η υπερβολή. Πάντα φλογερή κάθε λέξη, κάθε κίνησή της φλογίζει την ύπαρξή της. Απαντάει με δάκρυα σ’ έναν άτονο πόθο – με δάκρυα χαράς με λυγμούς απελπισίας. Τα δάκρυα γι’ αυτήν, είναι η μοναδική γλώσσα της αγάπης. Ο εραστής της, ο ψυχρός Λοβελάν, πάντα, τη βλέπει με μάτια δακρύβρεχτα στο πρόσωπο που ανατριχιάζει, του απαντάει μ’ έναν τρόπο πάντα τον ίδιο: Στον έρωτα δεν προσέφερα παρά μονάχα δάκρυα. Μαρσελίνα ΝΤ.Β.

Stefan Zweig (Συγγραφέας)

Γιος του Μόριτζ Τσβάιχ, πλούσιου Εβραίου βιομηχάνου,σπούδασε φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο της Βιέννης, όπου το 1904 έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα. Η εβραϊκή θρησκεία ελάχιστα επηρέασε την οικογενειακή ζωή και τη μόρφωσή του. “Η μητέρα και ο πατέρας μου ήταν εβραϊκής καταγωγής μόνο στα χαρτιά” δήλωσε ο αργότερα σε μια συνέντευξη. Ωστόσο, ο ίδιος δεν αποκήρυξε την Εβραϊκή πίστη του και έγραψε επανειλημμένως άρθρα σχετικά με την Εβραϊκή ζωή. Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου υπήρέτησε στο γερμανικό Υπουργείο Άμυνας. Παρόλ’ αυτά παρέμεινε ειρηνιστής σε όλη του τη ζωή, τασσόμενος υπέρ της ενοποίησης της Ευρώπης. Το ετος 1934, μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, κατέφυγε στην Αυστρία κι έπειτα στην Αγγλία. Στη συνέχεια έζησε στην Αγγλία (στο Λονδίνο και από το 1939 στο Bath), και στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1940. Το 1941 πήγε στη Βραζιλία, όπου στις 23 Φεβρουαρίου 1942 ο ίδιος και η δεύτερη σύζυγός του, Lotte, αυτοκτόνησαν απελπισμένοι για το μέλλον της Ευρώπης και του πολιτισμού της.

(Πηγή: http://el.wikipedia.org/ )

 

Κώστας Κοροντζής (Μεταφραστής)