Η ιστορία του γυμνού στον κινηματογράφο

Το κυρίαρχο αντικείμενο του βιβλίου είναι το γυμνό σώμα, όπως εγγράφηκε στην ιστορία του κινηματογράφου μέσα από µια οδύσσεια δώδεκα δεκαετιών όπου… “είδαμε τα πάντα”. Κάποτε η γυναικεία γάμπα αποτελούσε προσβολή της δημοσίας αιδούς. Αργά και βασανιστικά ανέβαινε η φούστα, κατέβαινε το ντεκολτέ, ανοιγόκλεινε το ψαλίδι της λογοκρισίας και της “δημοσίας αιδούς” και παράλληλα το σώμα, όπως και η γενετήσια πράξη, ήταν δέσμιο μίας καταστροφικής χριστιανικής ηθικής, που στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ως ο καλύτερος διαφημιστής ανάλογων ταινιών. Το στήθος και το μπούτι μοσχοπουλήθηκαν µε το γραμμάριο αρχικά, µε το κιλό αργότερα· προστέθηκαν και τα οπίσθια και τα γεννητικά όργανα και η γενετήσια πράξη, όλα στο παζάρι. Έφτασε η Αμερική στη θεαματική της επίδειξη µε το γυμνό αιδοίο της Σάρον Στόουν, απέναντι στους όποιους δικαστές στο “Βασικό ένστικτο” (1992), να ξεπουλάει την ηθική της προκαλώντας. Ο αγώνας κάθε νοήμονος και υγιούς άτομου δεν έγινε µε τα φαντάσματα της λογοκρισίας και της αντιχριστιανικής ηθικής, έγινε και γίνεται για τον κορεσμό της “ακόρεστης” δίψας του ανθρώπινου ματιού απέναντι στο ωραίο γυμνό σώμα. Χιλιάδες φωτογραφίες από ταινίες και πόζες επώνυμων και ανώνυμων ηθοποιών συνθέτουν μια περιπλάνηση στο τοπίο του ανθρώπινου σώματος.