Η κυρία της νύχτας

Οι Εκδόσεις Άγρα συνεχίζουν με την “Κυρία της Νύχτας”, μετά τον 13ο επιβάτη, την έκδοση σε βιβλίο των άγνωστων μυθιστορημάτων του Γιάννη Μαρή από εφημερίδες και περιοδικά. Η Λιάνα Περέζ ντύθηκε με ιδιαίτερη προσοχή. Περιποιήθηκε την ομορφιά της με μια ψυχρή επιμελημένη φροντίδα, σχεδόν επιστημονική. Μπροστά στον καθρέφτη της, επιθεώρησε τον εαυτό της και χαμογέλασε ευχαριστημένη. Όχι με το χαμόγελο μιας φιλάρεσκης γυναίκας που την ικανοποιεί η ομορφιά της, αλλά με την ευχαρίστηση ενός ανθρώπου που εξετάζει τα όπλα του. Η καμαριέρα της την κοίταζε με θαυμασμό. Ήταν όμορφη, πάρα πολύ όμορφη η κυρία της, ό,τι πιο ωραίο μπορεί να συνθέσει η πολυτέλεια, το καλό γούστο, οι πανάκριβες μοδίστρες και η φυσική ομορφιά. “Το μυστικό μιας γοητευτικής και αινιγματικης γυναίκας που σκορπίζει στο πέρασμά της την καταστροφή και τον θάνατο.” Με αυτά τα λόγια το περιοδικό “Πρώτο” παρουσίασε το μυθιστόρημα το 1962. Είχε πρωτοδημοσιευτεί σε 82 συνέχειες στην εφημερίδα “Ακρόπολις” το 1955-56, με το χαρακτηρισμό “Πρωτότυπο αθηναϊκό μυθιστόρημα”. Πρωταγωνίστρια η Λιάνα Περέζ, μια μοιραία γυναίκα εκδικητής, στην ατμόσφαιρα των “μαύρων” ταινιών του αμερικανικού σινεμά της δεκαετίας του ’50, με έντονο το στοιχείο του μελοδράματος και βασικό χαρακτηριστικό το τραγικό τέλος. Η δράση εκτυλίσσεται με φόντο την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη του ’50: λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας, οδός Ηροδότου, Σύνταγμα, το κέντρο “Νεράιδα”, το Θέατρο Κοτοπούλη με παράσταση του Ρουί Μπλάς με τον Ζεράρ Φιλίπ, τραγουδιστές που μιμούνται τον Υβ Μοντάν, δράση κινηματογραφική “που θυμίζει Χίτσκοκ” και η Θεσσαλονίκη με το ξενοδοχείο “Μεντιτεράνεαν”, τον Θερμαϊκό, τον Λευκό Πύργα, το Καραμπουρνού και την Αρετσού. Ο αστυνόμος Μπέκας κάνει κι εδώ ένα σύντομο πέρασμα. Ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα του Γιάννη Μαρή που πρώτη φορά κυκλοφορεί σε βιβλίο, με εισαγωγή του Ανδρέα Αποστολίδη και εκλογή από την πρωτότυπη εικονογράφηση της εποχής του Μιχάλη Γάλλια.

Γιάννης Μαρής (Συγγραφέας)

Ο Γιάννης Τσιριμώκος (ψευδ. Γιάννης Μαρής) [[1916-1979] γεννήθηκε στη Σκόπελο. Ο πατέρας του ήταν δικαστικός. Τα παιδικά του χρόνια τα έζησε στη Λαμία. Σπούδασε νομικά στη Θεσσαλονίκη. Προπολεμικά εργάστηκε στην Αγροτική Τράπεζα ως διευθυντής υποκαταστήματος στην Αρναία Χαλκιδικής. Το 1943 βγήκε στο βουνό και εντάχθηκε στο ΕΑΜ. Ανήκε στη σοσιαλιστική αριστερά και στην ΕΛΔ (Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας), το κόμμα του Αλέξανδρου Σβώλου και του ξαδέλφου του Ηλία Τσιριμώκου. Μετά την απελευθέρωση εργάστηκε ως δημοσιογράφος. Αρχικά στη Μάχη και στον Προοδευτικό Φιλελεύθερο και αργότερα στο συγκρότημα Μπότση (Ακρόπολις, Απογευματινή) και το περιοδικό Πρώτο. Ως συγγραφέας εμφανίστηκε το 1953 στο βραχύβιο περιοδικό Οικογένεια, δημοσιεύοντας με το πραγματικό του όνομα σε συνέχειες το αστυνομικό μυθιστόρημα Έγκλημα στο Κολωνάκι. Υπήρξε πολυγραφότατος. Θα ακολουθήσουν, πάντα σε συνέχειες, περισσότερα από εξήντα αστυνομικά μυθιστορήματα και νουβέλες, ενώ το σύνολο των αφηγημάτων του στον ημερήσιο τύπο, ιστορικών και αισθηματικών, ξεπερνάει τα εκατό. Τα υπογράφει ως Γιάννης Μαρής και έτσι πλέον θα μείνει γνωστός. Τα μυθιστορήματά του εκδίδονταν συχνά και σε πολλές άλλες εφημερίδες σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού (ελληνόφωνο Τύπο της Αυστραλίας, Κύπρου, Λονδίνου, Κωνσταντινουπόλεως, Ν. Αφρικής κ.α.). Από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 τα αστυνομικά του μυθιστορήματα εκδίδονται και σε βιβλία από τις Εκδόσεις Ατλαντίδα-Πεχλιβανίδη και Περγαμηνή, κατά κανόνα με διαφορετικό τίτλο από τον αρχικό των εφημερίδων. Μέχρι το 1978 εκδόθηκαν σαρανταεννέα. Από το 2012 οι Εκδόσεις Άγρα εξέδωσαν οκτώ από τα αδημοσίευτα σε βιβλίο μυθιστορήματά του και δύο που είχαν κυκλοφορήσει βραχύβια από τις Εκδόσεις Περγαμηνή. Ο Γιάννης Μαρής ανανέωσε το αθηναϊκό ανάγνωσμα της εποχής συνδυάζοντας την ποιότητα με τη συναρπαστική πλοκή και έγινε ο θεμελιωτής του ελληνικού αστυνομικού μυθιστορήματος. Υπήρξε ένας από τους δημοφιλέστερους Έλληνες συγγραφείς των δεκαετιών 1950, 1960 και 1970. Ο Γιάννης Μαρής έγραψε επιπλέον το σενάριο είκοσι κινηματογραφικών ταινιών και ανέβασε δύο θεατρικά έργα. Το συγγραφικό έργο του Γιάννη Μαρή ήταν πάντα ενταγμένο στη δημοσιογραφική του δουλειά, που περιλάμβανε κινηματογραφική κριτική, έρευνες, συνεντεύξεις, ανταποκρίσεις και αποστολές στο εξωτερικό. Τελευταία του μυθιστορήματα είναι Η εξαφάνιση του Τζων Αυλακιώτη (1976) και Η απαγωγή (1978). Πέθανε στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 1979 λίγο μετά τη συνταξιοδότησή του. (Πηγή: “Εκδόσεις Άγρα”, 2021)