Μια συγκινητική ιστορία αυτοπραγμάτωσης, ένα κοινωνικό μυθιστόρημα για την αλλαγή και την ανακάλυψη του εαυτού!
Tι δουλειά μπορεί να έχει ένα πιάνο στο σπίτι που μόλις νοίκιασε στην Θεσσαλονίκη, αναρωτιέται ο Λάζαρος. Γιατί από τα πλήκτρα, που είναι όλα τους λειτουργικά, μόνο αυτά τα τέσσερα ακούγονται παράξενα; Σε ποιον στα αλήθεια ανήκει και τι το αιφνίδιο του συνέβη ώστε να αφήσει πίσω του κάτι τόσο μεγάλο και σημαντικό; Η αποκάλυψη όμως του μυστηρίου είναι για τον ίδιο ένας δρόμος δύσβατος που θα αλλάξει τη ζωή του για πάντα!
Το μυθιστόρημα Η φωνή του Μπελαρούς περιγράφει την ιστορία του Λάζαρου, που στα μέσα της δεκαετίας του 2000 παίρνει την απόφαση να εγκαταλείψει το πατρικό του και να ακολουθήσει το επάγγελμα του courier στην Θεσσαλονίκη, ελπίζοντας να του προσφέρει τον σύγχρονο τρόπο ζωής που του στερούσαν οι συνθήκες του χωριού. Βέβαιος για την επιλογή του αλλά χωρίς εξειδικευμένα προσόντα και με μοναδικό εφόδιο το παρατημένο από χρόνια ταλέντο του στην ζωγραφική, ξεκινάει το ταξίδι για το όνειρο. Οι συνθήκες εργασίας όμως και η ποιότητα ζωής θα μετατρέψουν πολύ σύντομα το όνειρο σε εφιάλτη. Ανυπεράσπιστος και ψυχικά αδύναμος απέναντι σε μια κοινωνία που τον βλέπει περισσότερο ως υπηρέτη και λιγότερο ως εργαζόμενο, βυθίζεται στον ανεξερεύνητο ως τότε εσωτερικό του κόσμο ψάχνοντας για απαντήσεις. Στο σπίτι όμως που μένει δεν είναι μόνος. Στην άκρη του σαλονιού υπήρχε παρατημένο ένα πιάνο και αυτό ως αποτέλεσμα λάθος επιλογών. Ή μήπως όχι;
Μια συγκινητική ιστορία αυτογνωσίας γεμάτη μυστήριο και ανατροπές δημιουργείται μέσα στα σπλάχνα του αστικού τοπίου της Θεσσαλονίκης, όπου ο αγώνας για επιβίωση καλεί τη ζωή να μιμηθεί την τέχνη.
Δημήτρης Παρασκευάς (Συγγραφέας)
Ο Δημήτρης Παρασκευάς γεννήθηκε στην Έδεσσα το 1982. Παντρεύτηκε το 2014 και έχει τρείς γιούς εννιά, οκτώ και τριών ετών. Από το 2003 εργάζεται στην οικογενειακή επιχείρηση Rodia s.a., με κύρια δραστηριότητα μεταξύ άλλων την κατασκευή διακοσμητικών και εποχιακών προϊόντων. Η αγάπη του για τις τέχνες ξεκίνησε από τη μικρή ηλικία των επτά ετών όταν και εγγράφηκε στο μουσικό ωδείο Έδεσσας, στο οποίο παρέμεινε για τα επόμενα δέκα χρόνια μαθαίνοντας πιάνο. Μια δραστηριότητα με την οποία μέχρι και σήμερα εξακολουθεί να γεμίζει τον χρόνο του, όπου μαζί με τη λογοτεχνία και την ανάγνωση αποτελούν τις κύριες πηγές δημιουργικής απασχόλησης. Μέχρι και σήμερα ζει και εργάζεται με την οικογένειά του στην πόλη της Έδεσσας, η οποία ανέκαθεν αποτελούσε πηγή έμπνευσης και δημιουργίας για κάθε δραστηριότητα.
(Πηγή: “Εκδόσεις Πηγή”, 2024)
