Κιαμίλμπεης. Ο οθωμανός άρχοντας της Κορίνθου

Ο Κιαμίλμπεης, ο οθωμανός άρχοντας της Κορίνθου, ήταν πριν από την Επανάσταση ο πλουσιότερος και ισχυρότερος κάτοικος της Πελοποννήσου. Σύμβολο της δύναμής του το κάστρο του Ακροκορίνθου και του πλούτου του το ανάκτορό του, το σεράι του, στην Κόρινθο. Είχε ισχυρές φιλίες που έφταναν μέχρι την Πύλη και ανάμεσα στους οθωμανούς και χριστιανούς προύχοντες του Μοριά, κοτζαμπάσηδες και επισκόπους. Από τον Μάρτιο του 1821 μέχρι τη δολοφονία του στον Ακροκόρινθο, τον Ιούλιο του 1822, υπήρξε από τα πιο προβεβλημένα και πιο τραγικά πρόσωπα της περιόδου. Αιχμάλωτος των Ελλήνων μετά την πτώση της Τριπολιτσάς, διέφευγε το θάνατο με την προσδοκία της παράδοσης του Ακροκορίνθου από τη μητέρα και τη σύζυγό του αλλά και της αποκάλυψης των αμύθητων θησαυρών του. Δεν υπέκυψε στις πιέσεις και όταν ακόμη οι επαναστάτες εκτέλεσαν μπροστά στα μάτια του συγγενείς και ακολούθους του. Η ιστορία του Κιαμίλ διαπλέκεται με την Ιστορία της Επανάστασης στην Κορινθία, που στα τρία πρώτα χρόνια αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα θέατρα του πολέμου.

Γιώργος Γεωργής (Συγγραφέας)

Ο Γιώργος Γεωργής γεννήθηκε στο Παραλίμνι της Κύπρου το 1946 και αποφοίτησε από το γυμνάσιο Αρρένων της κατεχόμενης Αμμοχώστου. Πτυχιούχος και διδάκτωρ του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πρώτος γενικός γραμματέας της Παγκύπριας Ομοσπονδίας Φοιτητών και Νέων Επιστημόνων (ΠΟΦΝΕ). Δίδαξε σε σχολεία Μέσης Εκπαίδευσης στην Κύπρο και στην Ελλάδα. Από το 1976 ως το 1982 εργάστηκε στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών της Κυπριακής Δημοκρατίας και, στη συνέχεια, ανέλαβε Μορφωτικός Ακόλουθος της Κύπρου στην Ελλάδα, 1982-1994 και 1997-2000. Ιδρυτής και πρώτος διευθυντής του Σπιτιού της Κύπρου στην ελληνική πρωτεύουσα (1987-1994, 1997-2000). Από το 1994 μέχρι και το 1997, visiting research associate στο Κing’s College του Λονδίνου και συνεργάτης ερευνητής στο Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Κύπρου. Αναπληρωτής καθηγητής της Ιστορίας του Νεότερου Ελληνισμού στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου, ασχολείται συστηματικά με την Πολιτική και Διπλωματική Ιστορία του Ελληνικού Κράτους, με την Ιστορία του κυπριακού εθνικού κινήματος, την Πολιτική Ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας 1959-1974 και τον διπλωμάτη Σεφέρη. Έχει τιμηθεί με τον Ταξιάρχη του Φοίνικος της Ελληνικής Δημοκρατίας και με εύφημη μνεία της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει γράψει 12 βιβλία και πολλά άρθρα σε συλλογικούς τόμους και περιοδικά. Από το 2005 ώς το 2009 διετέλεσε Πρέσβης της Κύπρου στην Ελλάδα, με παράλληλη διαπίστευση στη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και την Αλβανία.