Μόνο να τους άγγιζα

Ο συγγραφέας αποκαλύπτει με τρόπο φαντασιακό και ανορθόδοξο έναν κόσμο αισθήσεων και παραισθήσεων. Την ακραία βίωση της πραγματικότητας. Οι 18 επιμέρους ιστορίες συνδέονται μεταξύ τους με μυστικές γέφυρες για να χτίσουν έναν ιλιγγιώδη κόσμο, φόβου, πάθους, λαγνείας, θλίψης, πανικού, μνήμης, πλάνης, κάθαρσης, ειρωνείας και αυτοσαρκασμού. Τίποτα από όσα διαδραματίζονται δεν είναι πραγματικό, είναι όμως αληθινό. Άχρονο και άτοπο για τούτο και διαχρονικό. Ο συγγραφέας επιλέγει άλλοτε την τέχνη του διηγήματος, τη φόρμα του αφηγήματος ή της πρόζας για να εξημερώσει τα θηρία που μας τρώνε ψυχή, νου και κορμί, οδηγώντας μας στη λύτρωση. Καλεί τον αναγνώστη σε μέθεξη μέσα από λέξεις και εικόνες συναισθήματα.

Γιάννης Καλπούζος (Συγγραφέας)

Ο Γιάννης Καλπούζος γεννήθηκε στο χωριό Μελάτες της Άρτας, το 1960. Απο το 1982 ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Το 1990 και το 1992 εξέδωσε τις ποιητικές συλλογές: “Έρως και Ευρώς” και “Με το ρυθμό της βροχής”. Τα περισσότερα ποιήματα της δεύτερης συλλογής τιμήθηκαν από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών με τον έπαινο “Λιλής Ιακωβίδη”. Έκτοτε έχει εκδώσει τρία μυθιστορήματα, ένα βιβλίο με διηγήματα και άλλες τρεις ποιητικές συλλογές (“Το νερό των ονείρων”, Ελλ. Γράμματα, 2000, “Το παραμιλητό των σκοτεινών θεών”, Ίκαρος, 2006, “Έρωτας νυν και αεί”, Ίκαρος, 2007). Από το 1995 έχει υπογράψει τους στίχους για περισσότερα από 65 τραγούδια, μεταξύ των οποίων και τα “Γιατί πολύ σ΄ αγάπησα” του Ορφέα Περίδη, “Δέκα μάγισσες” του Γιάννη Σαββιδάκη, κ.ά. (“Απʼ την Πρέβεζα στα Γιάννενα”, “Όπου πας να πηγαίνω”, “Με το ραβδί του Μωυσή”, “Τι μου ʼχει λείψει”, “Των άστρων οι φωνές”, την ελληνική εκδοχή του “Brazil”, κ.ά.) Επίσης έγραψε τους στίχους του παιδικού θεατρικού έργου “Τρυφεράκανθος”, της Ελένης Πριοβόλου. Το μυθιστόρημά του “Ιμαρέτ” (Μεταίχμιο, 2008), τιμήθηκε με το Βραβείο Αναγνωστών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου και των Λεσχών Ανάγνωσης, το 2009.