Ο αέναος κύκλος της ύπαρξης

Μελέτη για τη φιλοσοφική προσέγγιση του θανάτου μέσα από αρχαίες θρησκείες και πολιτισμούς. Με το παρόν πόνημα θα αναφερθούμε στον επίλογο της ζωής ή (και) την απαρχή μιας άλλης πνευματικής, αιώνιας, κοντολογίς με το φαινόμενο του θανάτου, που συνεχίζει να προκαλεί το ίδιο δέος στον άνθρωπο από την εμφάνισή του στον πλανήτη μέχρι σήμερα, που η διαδρομή του στο αχανές του διαστήματος, αποτελεί καθημερινότητα. Και όμως, τα ερωτήματα που ανακύπτουν, είναι πολλά και εύλογα, όπως: Γεννηθήκαμε για να πεθάνουμε; Είναι ο θάνατος το τέλος; Γιατί ήρθαμε; Πού πηγαίνουμε; Αποτελεί ματαιότητα η γήινη διαδρομή μας; Τι συμβαίνει μετά θάνατον; Πολλές χιλιάδες σελίδες έχουν γραφεί για το θέμα τούτο και έχουν γίνει συζητήσεις χιλιάδων ωρών. Έχει συγκεντρωθεί τεράστιο γραπτό υλικό που καταλήγει (σε πολλά κείμενα και απόψεις) στην παραδοχή ότι η ζωή – στην ευρύτερή της έννοια – δεν σταματά με τον θάνατο!

Γιάννης Θ. Πολυράκης (Συγγραφέας)

Ο Γιάννης Θ. Πολυράκης, γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη Σφακίων. Σπούδασε Γεωπόνος στη Γεωπονική Σχολή του Α.Π.Θ., της οποίας είναι διδάκτωρ Φιλοσοφίας.
Αρχικά ασχολήθηκε με την έρευνα, εργαζόμενος στο Ινστιτούτο Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων.
Από το 1984 εργάστηκε στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος όπου υπηρέτησε σε διάφορες επιτελικές θέσεις και συνταξιοδοτήθηκε ως Διευθυντής στο Κεντρικό Κατάστημα της Τράπεζας στον Νομό Χανίων, στα Χανιά, στις 31-12-2010.
Παράλληλα με το έργο του στην Τράπεζα ανέπτυξε και ακαδημαϊκή δραστηριότητα, διδάσκοντας στο Πολυτεχνείο Κρήτης -Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος- (2001-2006) ως Διδάσκων, στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή. Το σύγγραμμά του «Περιβαλλοντική Γεωργία», διδάσκεται εκτός από το Πολυτεχνείο και σε άλλα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα και ΤΕΙ της χώρας. Συμμετείχε επίσης στη συγγραφή συγγράμματος που διδάσκεται σε Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια με κατεύθυνση το περιβάλλον με τον τίτλο: “Predictive Modeling and Risk Assessment” που εξεδόθη από τον Εκδ. Οίκο Springer της Πορτογαλίας. Κυκλοφορεί ένα τρίτο σύγγραμμα με τίτλο «Ρύπανση του Περιβάλλοντος από Αγροχημικά».
Ασχολείται από χρόνια με τα κοινά, έχοντας διατελέσει Πρόεδρος του «Συνδέσμου Γεωπόνων Ν. Χανίων», ιδρυτικό μέλος και Αντιπρόεδρος του Σωματείου «Γεωτεχνικοί Ελλάδος Χωρίς Σύνορα», μέλος του Δ.Σ. του «Συλλόγου Κρητών Ηλιούπολης Αττικής» και Πρόεδρος της «Ένωσης Σφακιανών Ν. Χανίων». Με την τελευταία αυτή ιδιότητα και με πρωτοβουλία και ενέργειές του δόθηκε η ονομασία «Αεροδρόμιο Δασκαλογιάννης» στον Διεθνή Αερολιμένα Χανίων (το έτος 2000) και κατασκευάσθηκε ανδριάντας του εθνομάρτυρα Δασκαλογιάννη (ο μοναδικός εν Ελλάδι), ο οποίος έχει τοποθετηθεί σε κεντρική πλατεία της πόλης των Χανίων (το έτος 2003).
Ασχολείται επίσης από χρόνια με τη λογοτεχνία, έχοντας δημοσιεύσει δεκάδες άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες, με διακρίσεις σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Πρόσφατα τιμήθηκε με έπαινο από τον Σύλλογο Ελλήνων Λογοτεχνών. Κυκλοφορεί το λογοτεχνικό (φιλοσοφικό) του βιβλίο «Μια Μέρα και μια Νύχτα στη Γη», οι ποιητικές του συλλογές «Δάνειο Χωμάτων» από τον Εκδοτικό Οίκο «Εριφύλη» και «Ωδή στη Μάνα» και τα βιβλία του «Πέτρινα Χρόνια σε Πέτρινο Τόπο» και «Ζητείται Άνθρωπος».
Είναι παντρεμένος με την Εφοριακό Δέσποινα Καστρινάκη με την οποία έχουν αποκτήσει δύο παιδιά, τον Θεόδωρο (Χρηματοοικονομολόγο MSc) και την Ηλέκτρα (ασκούμενη Δικηγόρο).

(Πηγή: “Εκδόσεις Ίτανος”, 2022)