Ο μαύρος μοναχός

Σ’ έναν κόσμο όπου το λεπτό όριο μεταξύ λογικής και παραφροσύνης δοκιμάζεται, ο νεαρός διανοούμενος Κοβάλεφ επιδιώκει να βρει την απόλυτη σοφία και ευτυχία. Καθώς βυθίζεται σε έναν επικίνδυνο κόσμο οραμάτων, μια μυστηριώδης φιγούρα, ο Μαύρος Μοναχός, τον ακολουθεί επίμονα και του αποκαλύπτει μυστικά που παραμένουν αθέατα για τους κοινούς θνητούς. Πρόκειται για μια πνευματική ανύψωση ή την αρχή μιας αδυσώπητης παρακμής; Είναι η ύπαρξη του Μοναχού αληθινή ή απλώς αποκύημα της ψυχής του ήρωα; Σε αυτό το σκοτεινό και ψυχολογικά βαθύ έργο, ο Τσέχωφ ξετυλίγει τη λεπτή ισορροπία μεταξύ μεγαλοφυΐας και παραλογισμού, αναγκάζοντας τον αναγνώστη να αναρωτηθεί για τις δικές του εσωτερικές εμμονές και πάθη. Ακολουθήστε τον Κοβάλεφ σε ένα ταξίδι όπου τα όρια της πραγματικότητας και του υπερφυσικού γίνονται ένα. Θα μπορέσετε να διακρίνετε την αλήθεια από την τρέλα;

Anton Pavlovich Chekhov (Συγγραφέας)

Άντον Τσέχοφ (1860 – 1904): Ο Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχωφ ήταν Ρώσος συγγραφέας πολλών διηγημάτων, θεατρικών έργων και μυθιστορημάτων. Γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 1860 στην κωμόπολη Ταγκανρόγκ, στη νότια Ρωσία. Ήταν το τρίτο από τα έξι παιδιά της οικογένειάς του και μεγάλωσε σε πολύ αυστηρό και θρησκευτικό περιβάλλον. Ο Τσέχωφ από την 6η τάξη του γυμνασίου αναγκάστηκε μόνος του να βγάζει το ψωμί του παραδίδοντας μαθήματα κατ’ οίκον. Το 1879 μπαίνει στο ιατρικό τμήμα του πανεπιστημίου της Μόσχας, το οποίο τελείωσε το 1884. Από τον καιρό της σπουδής του στο γυμνάσιο, ο Τσέχωφ άρχισε να γράφει χιουμοριστικές σκηνές, αφηγήσεις, μονόπρακτα. Από το 1880 τα έργα του αρχίζουν να δημοσιεύονται στα περιοδικά “Ξυπνητήρι”, “Θεατής”, “Μόσχα”, “Φως και σκιά”, “Θραύσματα” κ.ά. με το ψευδώνυμο Αντόσια Τσεχοντέ. Το 1884 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο διηγημάτων “Τα παραμύθια της Μελπομένης”. Το 1884-85 γράφει την ιατρική του διατριβή που δεν τελείωσε, εξαιτίας των ασχολιών του. Ως γιατρός βοηθούσε τους ανήμπορους και παρείχε τις ιατρικές υπηρεσίες του δωρεάν. Μερικά από τα πιο γνωστά έργα του είναι: “Ο γλάρος”, “Ο θείος Βάνιας”, “Οι τρεις αδελφές”, “Ο βυσσινόκηπος”, “Στέππα” κ.ά. Πέθανε το 1904.

 

 

Κλεοπάτρα Α. Διαμαντάρα (Μεταφραστής)