Τα δένδρα της θαλιδομίδης – Αρρενωπότητα και ατοπότητα

Οι πόλεις είναι πατριαρχία· γραμμένη πάνω στην πέτρα, στα τούβλα, στο γυαλί, στο μπετόν. Ακούγεται στις μεγάλες λεωφόρους και φαίνεται στα κατεστραμμένα πάρκα. Στα μεγάλα mall, στα πατημένα πουλιά στους δρόμους, στις φόλες, στις γεμάτες καφετέριες και στα άδεια πάρκα. Στα τεράστια κτίρια της αρσενικής δύναμης και του κεφαλαίου. Μαθαίνουμε να ζούμε με το σπάσιμο, το κόψιμο, το τρύπημα. Να συνηθίζουμε να ερχόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο με το θέαμα των κομματιασμένων δέντρων, άλλοτε ένα κομμάτι μόνο του κορμού, άλλοτε ένας κόσμος – σύμπηγμα παραφροσύνης. Μαθαίνουμε να μην αντιδράμε με τη σκληρή επανατοποθέτηση της αστικής ζωής, που η «φύση» έγινε μία μεμβράνη της πόλης που μπορεί να αφαιρεθεί και το τοπίο περιορίζεται στη φιλοσοφία του κήπου κι από τη φιλοσοφία του κήπου στη φιλοσοφία του μπαλκονιού.

Ηλέκτρα Λαζάρ (Συγγραφέας)

Η Ηλέκτρα Λαζάρ γεννήθηκε το 1989 και ζει στην Αθήνα. Είναι ανθρωπολόγος με υπόβαθρο στην ανθρωπογεωγραφία, την έρευνα και την εκπαίδευση. Η διαρκής αποζήτηση λύσης της ανθρώπινης κατάστασης την έχει οδηγήσει από νεαρή ηλικία στην ποίηση. Έχει πειραματιστεί πάνω σε νέες μορφές γραφής και αφήγησης μέσα από το πρότζεκτ ποίησης TwoParts και ομαδικές συν-γραφές. Το πρώτο της βιβλίο ποίησης, με τίτλο Άγια Νήπια (Άπαρσις, 2019), έλαβε το Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα. Το δεύτερο βιβλίο της φέρει τον τίτλο Μα φυσικά και νοιάζομαι! Το κρατικό gaslight και η οπισθοχώρηση της προσωπικότητας (Ράμπιτ χόουλ, 2022). Ποιήματα και δοκίμιά της κυκλοφορούν σε περιοδικά και στο διαδίκτυο.

(Πηγή: “Εκδόσεις Κυαναυγή”, 2023)