Το ορφανοτροφείο

Ένα προφητικό αντιπολεμικό έργο γεμάτο δύναμη, πόνο και ελπίδα Ουκρανία, 2014. Ένας νεαρός δάσκαλος σχεδιάζει να φέρει τον δεκατριάχρονο ανιψιό του στο σπίτι από το ορφανοτροφείο στην άλλη άκρη της πόλης. Το σχολείο, στο οποίο η εργαζόμενη αδελφή του έχει παρατήσει τον γιο της, έχει δεχτεί πυρά και δεν προσφέρει πλέον ασφάλεια. Το να διασχίσει όμως την πόλη, στην οποία η πολιτική κατάσταση είναι έκρυθμη, διαρκεί μια ολόκληρη ημέρα. Το ταξίδι της επιστροφής μετατρέπεται σε δοκιμασία. Δάσκαλος και ανιψιός βρίσκονται δίπλα στις μάχες, χωρίς να μπορούν να δουν πιο μακριά από την ομίχλη που σηκώνεται από τις μαινόμενες φωτιές. Κάθε ημέρα ακούγονται ο ήχος των πολυβόλων και οι εκρήξεις ναρκών όλο και πιο συχνά. Παραστρατιωτικά στρατεύματα και σκυλιά χωρίς ιδιοκτήτη εμφανίζονται στα ερείπια, απαθείς άνθρωποι παραπατούν μέσα σε ένα αποκαλυπτικό αστικό τοπίο μπερδεμένοι και αποπροσανατολισμένοι. Το εξαιρετικό μυθιστόρημα του Zhadan ακροβατεί μεταξύ ρήξης και αφανισμού – δεν απεικονίζει απλώς το φυσικό τοπίο του πολέμου, αλλά τις επιπτώσεις που έχει η συνεχιζόμενη σύγκρουση στη ζωή και στο μυαλό των ανθρώπων. Η ποιητική του γλώσσα δεν χαρίζεται στον ρεαλισμό του πολέμου. Ο Zhadan αρνείται να μιλήσει όπως οι προπαγανδιστές: πάνω απ’ όλα ενδιαφέρεται για το πώς ο πόλεμος έχει επηρεάσει τη ζωή των καθημερινών ανθρώπων – δηλαδή των πιο αθώων και ευάλωτων της ουκρανικής κοινωνίας. Ωστόσο θα ζητήσει το δίκιο ενός λαού που μπαίνει άθελά του σε μια ζώνη όπου η ζωή τίθεται υπό αμφισβήτηση.

Serhij Zhadan (Συγγραφέας)

Ο Serhiy Zhadan (23 Αυγούστου 1974, Starobilsk, περιοχή Luhansk, Ουκρανία) είναι ένας σύγχρονος Ουκρανός μυθιστοριογράφος, συγγραφέας, δοκιμιογράφος, ποιητής, μεταφραστής, μουσικός και δημόσιο πρόσωπο. Ο Serhiy Zhadan χαρακτηρίζεται συχνά ως μία από τις σημαντικότερες φωνές της σύγχρονης ουκρανικής λογοτεχνίας. Καταγράφοντας τους αγώνες των συμπατριωτών του, που έχουν εμπλακεί σε έναν βάρβαρο πόλεμο, ο συγγραφέας έχει γίνει σύμβολο για την πατρίδα του. Μεταξύ των πιο αξιοσημείω­των έργων του είναι τα μυθιστορήματα Depeche Mode (2004, το οποίο θα μεταφραστεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Διόπτρα), Anarchy in the UKR (2005), Voroshilovgrad (2010) και Το ορφανοτροφείο (2017), καθώς και η συλλογή διηγημάτων και ποιημάτων Mesopotamia (2014). Το 2022 τιμήθηκε με το Βραβείο Ειρήνης που απονέμει η Ένωση Εκδοτών και Βιβλιοπωλών της Γερμανίας στη Διεθνή Έκθεση της Φρανκφούρτης.

(Πηγή: “Εκδόσεις Διόπτρα”, 2023)

 

 

Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης (Μεταφραστής)

Ο Δη­μή­τρης Β. Τρι­α­ντα­φυλ­λί­δης, γεν­νή­θη­κε το 1959 στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Ολο­κλή­ρω­σε τις προ­πτυ­χι­α­κές και με­τα­πτυ­χι­α­κές του σπου­δές στο Κρα­τι­κό Πα­νε­πι­στή­μιο «Τα­ράς Σεβ­τσέν­κο» στο Κί­ε­βο και στη συ­νέ­χεια σπού­δα­σε Θε­ο­λο­γία στο ΑΠΘ. Από πο­λύ νω­ρίς, γο­η­τεύ­τη­κε από την ρω­σι­κή γραμ­μα­τεία κι έτσι άρ­χι­σε να με­τα­φρά­ζει εμ­βλη­μα­τι­κές προ­σω­πι­κό­τη­τες και κεί­με­να. Μέ­χρι σή­με­ρα, έχει με­τα­φρά­σει πε­ρισ­σό­τε­ρα από 130 βι­βλία, τα οποία αφο­ρούν όλο το εύρος των ρω­σι­κών γραμ­μά­των: φι­λο­σο­φία, θε­ο­λο­γία, ιστο­ρία, πο­λι­τι­κή, πε­ζο­γρα­φία, ποί­η­ση, θέ­α­τρο, κρι­τι­κή της λο­γο­τε­χνί­ας κ.ά. Το 2014 ίδρυ­σε και έκτο­τε δι­ευ­θύ­νει το πε­ρι­ο­δι­κό «Στέ­πα», μία τε­τρα­μη­νι­αία επι­θε­ώ­ρη­ση του ρω­σι­κού πο­λι­τι­σμού, στο οποίο δη­μο­σι­εύει με­τα­φρά­σεις ση­μα­ντι­κών στο­χα­στών και λο­γο­τε­χνών, τό­σο του πα­ρελ­θό­ντος, όσο και του πα­ρό­ντος, σε μία προ­σπά­θεια να δι­ευ­κο­λύ­νει τον Έλ­λη­να ανα­γνώ­στη να προ­σεγ­γί­σει το πε­ρί­πλο­κο μα και γο­η­τευ­τι­κό φαι­νό­με­νο που ακούει στο όνο­μα «ρω­σι­κός πο­λι­τι­σμός». Πα­ράλ­λη­λα, δη­μο­σι­εύει άρ­θρα και με­λέ­τες σε σύγ­χρο­να ελ­λη­νι­κά πε­ρι­ο­δι­κά όπως το The Book’s Journal, Πα­ρέμ­βα­ση, Κο­ράλ­λι, Εντευ­κτή­ριο, Φρέ­αρ, Αν­θί­βο­λα κ.ά.

(Πηγή: “Εκδόσεις Επίκεντρο”, 2022)