Το τέλος της μεγάλης παρέκκλισης – Από την Ουκρανία και την πανδημία στη νέα πλανητική τάξη

Σε τι κόσμο θα ζήσουμε; Ποια εποχή ανατέλλει μπροστά μας; Ζούμε το κύκνειο άσμα μιας παγκόσμιας τάξης και την απαρχή ενός νέου μακροϊστορικού κύκλου. Με αφορμή τον πόλεμο της Ουκρανίας και την κρίση της πανδημίας, το βιβλίο σκιαγραφεί τη διαμόρφωση μιας νέας πλανητικής τάξης και πραγματεύεται την ολοκλήρωση τριών διαφορετικών και εν μέρει επάλληλων ιστορικών κύκλων, της μεταψυχροπολεμικής τάξης (1991-), του μεταπολεμικού κόσμου (1945-) και μιας μεγάλης εποχής της ανθρώπινης ιστορίας (19ος αιώνας-), της Εποχής της Μεγάλης Παρέκκλισης. Μέχρι τα μέσα του 21ου αιώνα και με έτος-ορόσημο το 2037, οι τρεις ιστορικοί κύκλοι που καθόρισαν τις τάξεις, τον κόσμο και την εποχή των τελευταίων δύο αιώνων θα έχουν ολοκληρωθεί: η μεγάλη παρέκκλιση θα έχει κλείσει. Από την ιστορία στην πολιτική γεωγραφία, από την ολοκλήρωση της αμερικανικής ηγεμονικής περιόδου στην επιστροφή της Ασίας, από την τεχνολογία στη δημογραφία και από τη νεωτερικότητα στη μετα-εκκοσμίκευση, το βιβλίο επιχειρεί μια ανατομία των εξελίξεων μακράς κλίμακας, με στόχο να αποτελέσει εργαλείο για την κατανόηση των κοσμοϊστορικών μεταβολών που λαμβάνουν χώρα στο μεταίχμιο του τέλους μιας εποχής και της απαρχής ενός νέου μακροϊστορικού κύκλου.

Δημήτρης Β. Πεπόνης (Συγγραφέας)

Ο Δημήτρης B. Πεπόνης γεννήθηκε το 1979 και είναι πτυχιούχος πολιτικός μηχανικός δομικών έργων. Έχει συνεργαστεί με το Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου ως δόκιμος ερευνητής και έχει εργαστεί στη Βουλή των Ελλήνων ως επιστημονικός συνεργάτης. Είναι δημιουργός του ιστοτόπου αναλύσεων Κοσμοϊδιογλωσσία / Cosmoidioglossia.
Από τις εκδόσεις Τόπος κυκλοοφρεί στη σειρά Σειρά mέta / Κέντρο Μετακαπιταλιστικού Πολιτισμού το βιβλίο του:
Το Τέλος της Μεγάλης Παρέκκλισης: Από την Ουκρανία και την Πανδημία στη Νέα Πλανητική Τάξη.

(Πηγή: “Εκδόσεις Τόπος”, 2023)

 

Στέφανος Ρέππας (Επιμέλεια)

 

Σωτήρης Μητραλέξης (Επιμέλεια)

Ο Σωτήρης Μητραλέξης είναι εντεταλμένος διδάσκων φιλοσοφίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ερευνητικός εταίρος στο Πανεπιστήμιο του Winchester. Έχει διατελέσει επίκουρος καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Πόλεως, Κωνσταντινούπολη-Istanbul Sehir Univ. και έχει εργαστεί ως ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Princeton και στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Είναι διδάκτωρ φιλοσοφίας της Freie Universitat Berlin, διδάκτωρ θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και διδάκτωρ πολιτικής επιστήμης και διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Μετά από σπουδές φιλολογίας και φιλοσοφίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη Freie Universitat Berlin. Έχει εκδώσει μεταξύ άλλων τα βιβλία “Ever-Moving Repose: A Contemporary Reading of Maximus the Confessor’s Theory of Time” (Oregon: Cascade, 2017), “Μεθοδολογία και Θεωρία της Ιστορίας της Φιλοσοφίας” (Αθήνα: Καρδαμίτσα, 2017), “Σχέσεις Εκκλησίας-Κράτους” (Αθήνα: Αρμός, 2019), “Ludwig Wittgenstein between Analytic Philosophy and Apophaticism” (επιμ., Newcastle: Cambridge Scholars Publishing, 2015), και “Slavoj Zizek and Christianity” (συνεπιμ., Νέα Υόρκη: Routledge, 2019).