Φωτιά στα έγκατα

Το πλοίο που μεταφέρει τον νεαρό Έντμουντ Τάλμποτ από την Αγγλία στην Αυστραλία, κοντεύει πια να φτάσει στον προορισμό του. Αλλά σ’ ένα ταξίδι με πλοίο στις αρχές του 19ου αιώνα οι δυσκολίες και οι κίνδυνοι παραμονεύουν μέχρι την τελευταία ώρα… Το ταλαιπωρημένο σκαρί έχει ακόμη να αντιμετωπίσει το συναπάντημα με ένα παγόβουνο και μια φονική καταιγίδα, ενώ τα πάθη, η βία και οι ανταγωνισμοί φουντώνουν ανάμεσα στους επιβάτες, που έχουν φτάσει στα όριά τους έπειτα από τόσους μήνες στη θάλασσα. Κι ενώ μια φωτιά απειλεί να ξεσπάσει στα έγκατα του πλοίου, η στεριά προς την οποία κατευθύνεται μοιάζει πιο μακρινή από ποτέ… Ο βραβευμένος με Νόμπελ William Golding ολοκληρώνει ένα συναρπαστικό έργο μαθητείας με μερικές από τις ωραιότερες σελίδες θαλασσινής περιπέτειας που γράφτηκαν ποτέ.

William Golding (Συγγραφέας)

Ο Γουίλιαμ Γκόλντινγκ γεννήθηκε το 1911 στην Κορνουάλη, όπου και πέθανε το 1993. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος, επάγγελμα που θα επέλεγε τελικά και ο γιος. Ο Γκόλντινγκ σπούδασε αγγλική φιλολογία στην Οξφόρδη και αφού έκανε μερικές απόπειρες ως συγγραφέας και ηθοποιός άρχισε να εργάζεται ως δάσκαλος. Παντρεύτηκε και απέκτησε δύο παιδιά. Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε στο Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό και μεταξύ των άλλων επιχειρήσεων όπου έλαβε μέρος ήταν και η βύθιση το 1940 του “Βίσμαρκ”, του μεγαλύτερου γερμανικού θωρηκτού, και η απόβαση στη Νορμανδία. Όταν αποστρατεύθηκε, το 1945, συνόψισε τις πολεμικές του εμπειρίες ως εξής: “Ο άνθρωπος, παράγει το κακό όπως η μέλισσα παράγει το μέλι” και ξαναγύρισε στη δουλειά του δασκάλου. Παράλληλα έγραψε βιβλία, αλλά κανένα δεν έφθανε στο τυπογραφείο. Ο Γκόλντινγκ ήταν 44 ετών όταν, το 1954, κυκλοφόρησε “Ο άρχοντας των μυγών” που με την εκπληκτική εμπορική του επιτυχία επέτρεψε στον συγγραφέα του να αφήσει τη δουλειά του δασκάλου κα να αφοσιωθεί αποκλειστικά στο γράψιμο. Ακολούθησαν μεταξύ άλλων “Οι κληρονόμοι” (1955), “Μάρτιν ο φαταούλας” (1956), “Ελεύθερη πτώση” (1960), “Το κωδωνοστάσιο” (1964), “Ορατό σκοτάδι” (1979), “Άνθρωποι και ποντίκια” (1984) και η τριλογία: “Μύησις ταξιδευτού” (1980), με το οποίο κέρδισε το Βραβείο Booker, “Σε απόσταση αναπνοής” (1987), “Φωτιά στα έγκατα”. Μετά τον θάνατο του Γκόλντινγκ εκδόθηκε το 1996 “Η διπλή γλώσσα”.
Η βράβευση του Γκόλντινγκ με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1983 ήταν έκπληξη επειδή εκείνη τη χρονιά επικρατέστερος βρετανός υποψήφιος εθεωρείτο ο Γκράχαμ Γκριν (1904-1991).

 

Μιχάλης Μακρόπουλος (Συγγραφέας)

Ο Μιχάλης Μακρόπουλος γεννήθηκε το 1965 στο Παγκράτι. Σπούδασε βιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έζησε εννιά χρόνια στη Θεσσαλονίκη και από το 2010 ζει με την οικογένειά του στη Λευκάδα. Περνά μεγάλα διαστήματα στα χωριά της Ηπείρου Δελβινάκι Πωγωνίου, όπου διαδραματίζονται κάποιες από τις ιστορίες του, και Γρεβενίτι Ανατολικού Ζαγορίου. Έχει εκδώσει δεκατέσσερα λογοτεχνικά βιβλία για ενήλικες· τα τελευταία έξι κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κίχλη: Το δέντρο του Ιούδα (2014), Τσότσηγια & Ω᾽μ (2017), Μαύρο νερό (2019, Κρατικό Βραβείο Διηγήματος-Νουβέλας 2020, Βραβείο Διηγήματος-Νουβέλας 2020 του περιοδικού Ο Αναγνώστης), Η θάλασσα (2020), Άρης (2021, μαζί με την ποιήτρια Ελένη Κοφτερού), Ιστορίες από ένα περασμένο μέλλον (2022). Έχει εκδώσει επίσης το Οδοιπορικό στο Πωγώνι (Fagotto, 2013), το δοκίμιο για τον κινηματογράφο Το ποτάμι του χρόνου (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2023), καθώς και έξι βιβλία για παιδιά, εκ των οποίων η Μαλαματένια βελανιδιά (Καλειδοσκόπιο, 2020) τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου 2021). Διηγήματά του δημοσιεύονται σε διάφορα περιοδικά. Εργάζεται ως μεταφραστής.

(Πηγή: “Εκδόσεις Κίχλη”, 2024)