Άγγελος Σικελιανός. Ένας ονειροπόλος ποιητής
€13.01
Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
| Βάρος | 0.398 kg |
|---|---|
| Σελίδες |
64 |
| Εκδότης | |
| Έτος κυκλοφορίας | |
| Συγγραφέας |
Φωτεινή Κωστάκου (Συγγραφέας)
H Φωτεινή Κωστάκου, μελετήτρια του Σικελιανού, είναι Διδάκτωρ Νέας Ελληνικής Φιλολογίας (Πανεπιστήμιο Paul Valéry Montpellier III – Γαλλία), απόφοιτος της Σχολής Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης (Φιλοσοφική Σχολή – Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων), κάτοχος D.E.A. Λογοτεχνίας (Πανεπιστήμιο της Γρανάδα) καθώς και πτυχίου Κλασικού Πιάνου (Εθνικό Ωδείο). Στο πλαίσιο των ακαδημαϊκών σπουδών της παρακολούθησε μαθήματα εικαστικών σε Ελλάδα και εξωτερικό και συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις γλυπτικής, ζωγραφικής και μαριονέτας. Παρακολούθησε σεμινάρια πάνω στη δραματική τέχνη και στον σύγχρονο χορό, ενώ επί σειρά ετών ασχολήθηκε με την ξιφασκία. Εργάστηκε ως φιλόλογος, αρχαιολόγος, επιστημονική ερευνήτρια για το Μουσείο Άγγελου Σικελιανού στη Λευκάδα και σε πρόγραμμα της ARTOGETHER αλλά και ως καθηγήτρια πιάνου, εικαστικός, εμψυχώτρια κούκλας και performer σε παραστάσεις χορού, όπερας και συμφωνικής μουσικής. Έχει αναλάβει μεταφράσεις μουσικών έργων, την εικαστική επιμέλεια εκδηλώσεων, την επινόηση-εκτέλεση εκπαιδευτικών προγραμμάτων τέχνης σε σχολεία, ωδεία, εργαστήρια αγγειοπλαστικής, πινακοθήκες, μουσεία, δημοτικές βιβλιοθήκες καθώς και τον σχεδιασμό-υλοποίηση ταινιών μικρού μήκους και art performances. Ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων και παραμυθιών, ενώ κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε πρακτικά συνεδρίων και επιστημονικά περιοδικά. Έργα της συμπεριλαμβάνονται στην ποιητική συλλογή «Τα Χαïκού της Άνοιξης» (Εκδόσεις Ανεμολόγιο), στη συλλογή διηγημάτων «Επανάσταση Τώρα» που εκδόθηκε στο πλαίσιο του διαγωνισμού εικονογράφησης του Fantasy Festival (2021) και στο εκπαιδευτικό φύλλο δράσεων «Στο σπίτι του ποιητή…» (Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική). Είναι καλλιτεχνική διευθύντρια της Art Fantaisie και νεοδιόριστη εκπαιδευτικός στη δημόσια εκπαίδευση. (Πηγή: “Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική”, 2022)
Δέσποινα Πικοπούλου – Τσολάκη (Συγγραφέας)
Η Δέσποινα Πικοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα και έχει τρεις γιους. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στη Μουσειοεκπαίδευση στο Πανεπιστήμιο του York. Εργάστηκε επί σειρά ετών ως αρχαιολόγος στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και στο Υπουργείο Πολιτισμού. Δίδασκε για πολλά χρόνια Ιστορία της Ιατρικής στο ΤΕΙ Λαμίας και υπήρξε μέλος της συγγραφικής ομάδας του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου σε θέματα Μουσειολογίας. Έχει συντάξει μουσειολογικές μελέτες και μουσειοεκπαιδευτικά προγράμματα για μεγάλο αριθμό μουσείων στην Ελλάδα και το εξωτερικό και υπήρξε μέλος της ομάδας μουσειολογικού σχεδιασμού του Μουσείου Άγγελου Σικελιανού στη Λευκάδα. Συμμετέχει σε προγράμματα του Διαπανεπιστημιακού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών Μουσειολογίας – Διαχείρισης Πολιτισμού του Α.Π.Θ. και είναι επιστημονική συνεργάτιδα της ARTOGETHER στα θέματα προσβασιμότητας μουσείων και πολιτιστικών χώρων. Είναι μέλος του ICOM, του ICOMOS και του Σωματείου ΔΙΑΖΩΜΑ.
(Πηγή: “Ελληνοεκδοτική”, 2022)
Μαρία Μανουρά (Εικονογράφος)
Η Μαρία Μανουρά γεννήθηκε μια βαρυχειμωνιάτικη μέρα στην Αθήνα, αλλά προτιμά την άνοιξη. Τα κελαϊδίσματα τής θυμίζουν τον τόπο που αγάπησε πιο πολύ ως τώρα, το χωριό της στους πρόποδες της μαγευτικής Οίτης.
Όσο μεγάλωνε, όλοι της έλεγαν να γίνει γιατρός, αφού «τα ’παιρνε τα γράμματα»… Το ένστικτό της, όμως, την οδήγησε στην Αρχιτεκτονική του Ε.Μ.Π. Τώρα ξέρει πως ήταν σωστή επιλογή. Έμαθε κάτι πολύτιμο: πώς να οργανώνει το χάος, πώς να χτίζει από το μηδέν. Μα δεν ήταν αρκετό… Έλειπε το χρώμα.
Στα 24 χρόνια της συνειδητοποίησε αυτό που είπε ο Ιπποκράτης: «Ο μεν βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή» (κι ύστερα οι Λατίνοι: Ars longa, vita brevis). Μάλλον ήταν ο οιωνός της παιδικής ηλικίας… Έτσι πήρε την απόφαση να δοκιμάσει την τύχη της στον Τομέα της Ζωγραφικής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Και το ταξίδι ξεκίνησε…
Από το 2014 εικονογραφεί παιδικά βιβλία. Νιώθει ευτυχής και ευγνώμων για τους άπειρους κόσμους που μπορεί πλέον να δημιουργήσει από την αρχή, χωρίς πολεοδομική άδεια και με την ακριβότερη πρώτη ύλη: το ανθρώπινο θυμικό.
Ίσως κάποτε γράψει δικά της βιβλία, ίσως όχι. Μερικά απογεύματα ονειρεύεται να στήσει μια βιοτεχνία παιχνιδιών. Κάθε παιγνίδι, λέει, θα έχει δικό του όνομα και δικό του ελάττωμα. Αισθάνεται πως το ωραίο ξεπερνά την όμορφη όψη και το ορθώς καμωμένο. Γι’ αυτό, πάλι, της αρέσουν οι ελεύθεροι άνθρωποι, ακόμη κι όταν είναι πολιορκημένοι. Κι αν της ζητήσεις μια συγκινητική λέξη, θα σου πει το «ευχαριστώ».
Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Προς το παρόν…
(Πηγή: “Ελληνοεκδοτική”, 2021)
