Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Βίος απίστευτος, αγγελικός, Θείου έρωτος, σύντομος. “Βία φύσεως” για το “υπέρ φύσιν”. Λόγος προφητικός, πλούσιος, ουράνιος, παρηγορητικός, προσωπικός. Ιστορίες ζωής, αληθινές, απλές, ως παραβολές, με βαθιά νοήματα βίου και πάλης προς τον Θεό. Αυτός ο Λόγος του, ο Αυτοβιογραφικός, χωρίς να αλλοιωθεί, χωρίς να χάσει τη γλυκύτητα και την απλότητά του, την ομορφιά του, θα αποτελέσει το κέντρο για να συλλαβίσουμε οι άνθρωποι του κόσμου τον Βίο και τον Λόγο του. Ο Αρσένιος Εζνεπίδης (ο μετέπειτα Άγιος Παΐσιος) από την Καππαδοκία και την αγκαλιά του Αγίου Αρσενίου, με την “ανταλλαγή” του 1924 -στην πιο ακριβή ανταλλαγή-, προσφυγόπουλο σαράντα ημερών στη Μητέρα Ελλάδα, παιδί του πόνου, για να αγκαλιάσει τους πονεμένους και να κάνει δικό του για εβδομήντα χρόνια και για πάντα τον πόνο τους. Γιατί και η δική του εμπειρία από την ασθένεια ήταν “η πιο δύσκολη περίοδος της ασκητικής του ζωής”. Γι’ αυτό και ήθελε να ζήσει λίγο ακόμα. Για την αγάπη! “Η αγάπη, η αγάπη. Μα αν δεν ήταν αυτή η αγάπη ποιος ξέρει πού θα αλήτευα”. Ο ονομαστός Γέροντας Παύλος Σιναΐτης μας το εξέφρασε συγκινημένος: “Η ζωή του ήταν θαυμαστή. Ό,τι και αν πει κανένας γι’ αυτόν τον ευλογημένο άνθρωπο είναι λίγο. Είχε πολλή αγάπη και το ακατάκριτο. Δεν κατηγορούσε τους ανθρώπους. Δεν κατέκρινε ποτέ του κανέναν. Είχε και πολλή ταπείνωση. Πάνω από όλα ήταν η αγάπη”.

Γεώργιος Ν. Φουκαδάκης (Συγγραφέας)

Ο Γεώργιος Φουκαδάκης κατάγεται από την Παχιά Άμμο Ιεράπετρας. Είναι πτυχιούχος του τμήματος Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου συνάντησε μεγάλους δασκάλους (Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, Ν. Νησιώτης, Μ. Φαράντος, Κ. Παπαπέτρου, Βλ. Φειδάς…) και σπουδαίους συμφοιτητές. Σπούδασε ακόμα Δημοσιογραφία στο Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας στην Αθήνα, όπου δίδασκαν γνωστοί των γραμμάτων και των τεχνών (Χρ. Γιανναράς, Κ. Ζουράρης, Κ. Γεωργουσόπουλος, Ι. Τζανετάκος, Α. Λεντάκης…). Αυτό όμως που αναζητούσε δεν το βρήκε στην επιστήμη, αλλά στο Περιβόλι της Παναγίας, στο Άγιο Όρος. Στα πρόσωπα των Αγίων μοναχών είδε εφαρμοσμένο το Ευαγγέλιο. Αυτό που εκεί γινόταν αδιάκοπα και μυστικά. Ως εκπαιδευτικός δίδαξε Θεολογία και Φιλοσοφία για δέκα χρόνια στην Αθήνα, ενώ από το 2013 υπηρετεί στο Καλλιτεχνικό Σχολείο Ηρακλείου. Το 2014 έλαβε Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης (Μάστερ) στη Θεολογία από το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο με θέμα της Διπλωματικής του Εργασίας: “Η ασθένεια και ο θάνατος κατά τους Γέροντες Παΐσιο τον Αγιορείτη, Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη και Ιάκωβο Τσαλίκη”. Είναι έγγαμος και ο γιος του Νικόλαος γεννήθηκε την ημέρα κοίμησης (12 Ιουλίου) του Αγίου Παϊσίου.