Άρρητοι λόγοι: Πλάτωνος διάλογος “Αλκιβιάδης μείζων” – Ή περί ανθρώπου φύσεως, Μαιευτικός

Ὁ Ἀλκιβιάδης εἶναι μία τῶν πλέον ἀμφιλεγομένων μορφῶν τῆς κλασσικῆς ἀρχαιότητος, ἐξ αἰτίας τῆς πολυσχιδοῦς προσωπικότητός του. Ὁ Ἀλκιβιάδης εἶχεν ὅλα τά φυσικά καί κυρίως νοητικά ἐφόδια, διά νά ἀναλάβῃ τά ἡνία τῆς δημοκρατίας τῶν Ἀθηνῶν καί νά δοξάσῃ τάς Ἀθήνας. Ὅραμά του ἀπό νεαρᾶς ἡλικίας ἦτο ἡ κατάκτησις τοῦ δυτικοῦ κόσμου πρῶτον καί ἐν συνεχείᾳ τοῦ ἀνατολικοῦ ὑπό τήν ἡγεμονίαν τῶν Ἀθηνῶν. Πλήν ὅμως τό ὅραμα αὐτό ἔμελλε, ἐν μέρει τοὐλάχιστον, νά πραγματοποιήσῃ ἕναν αἰώνα ἀργότερον ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος. Ὁ Ἀλκιβιάδης ἔτυχεν έλαχίστης φροντίδος διδασκάλων κατά τά πρῶτα καί πλέον κρίσιμα ἔτη τῆς ζωῆς του. Ὅταν πλησιάζῃ ὁ Σωκράτης τόν Ἀλκιβιάδην, αὐτός ἦτο εἰς τό 20όν ἔτος τῆς ἡλικίας του. Ἡ διαμόρφωσις τοῦ χαρακτῆρος του εἶχεν συντελεσθῆ καί ἤδη τά δείγματα τῆς ἀμέτρου φιλοδοξίας, τῆς τρομερᾶς του διορατικότητος καί τῆς μεταβλητότητος τῶν ἀρχῶν του ἦσαν παρόντα. Ὁ Ἀλκιβιάδης ἀπό νεαρωτάτης ἡλικίας ἐφανέρωσεν τήν ἰδιοφυῆ ἰδιοσυγκρασίαν του πρός ἀμφοτέρας τάς κατευθύνσεις, τῆς ἀρετῆς καί τῆς κακίας. Ἡ ἄμετρος φιλοδοξία του συνωδεύεται ἀπό τήν ὀξύνοιαν καί τήν προσαρμοστικότητα εἰς ὅλας τάς περιπλόκους περιστάσεις, εἰς τάς ὁποίας τόν ἔρριπταν τά παράτολμα ὁράματά του. Ὅμως ἡ ἔλλειψις ὀρθῆς παιδείας καί ἡ ἐπιείκεια, τήν ὁποίαν ἐπεδείκνυε τό περιβάλλον του κατά τά πρῶτα ἔτη τὴς ζωῆς του, ὅταν ἔθελγε τούς πάντας μέ τά χαρίσματά του, προφανῶς ὑπῆρξεν καί ἡ αἰτία τῆς ἐλλείψεως σταθεροῦ προσανατολισμοῦ καί κυρίως τῆς ἐλλείψεως τοῦ “γνῶθι σαυτόν”.

Αλτάνη (Συγγραφέας)

Ἡ Ἀλτάνη Παλιογιάννη, κόρη τῆς Δέσποινας καί τοῦ Γεωργίου Ἀργύρη, σύζυγος τοῦ Ἰωάννου Παλιογιάννη, γεννήθηκε στήν Ἀλεξάνδρεια τῆς Αἰγύπτου τό 1933.
Ἀπεφοίτησε ἀπό τό Ἀβερώφειο Γυμνάσιο Ἀλεξανδρείας καί συνέχισε τίς σπουδές τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν μέ τόν ἀείμνηστο φιλόλογο καθηγητή Π. Ξένο. Γνώριζε Ἀγγλικά, Γαλλικά καί Ἰταλικά.
Ἐσπούδασε στήν Ρώμη μουσική καί θεωρία τῆς μουσικῆς. Κατεῖχε δίπλωμα σολίστ ἀπό τήν Ἁγία Κεκιλία τῆς Ρώμης (Conservatorio di Santa Cecilia di Roma) καί θεωρίας τῆς μουσικῆς ἀπό τήν Royal School of Music of London.
Ἐπίσης ὑπῆρξε μαθήτρια Ὀρθοφωνίας καί Ἀπαγγελίας, τοῦ ἀείμνηστου Καθηγητοῦ Γεωργίου Καρακαντά.
Ἀσχολήθηκε μέ τήν μελέτη ἀρχαίων μυθολογικῶν καί φιλοσοφικῶν κειμένων.
Ἔγινε γνωστή ἀπό τό ἐρευνητικό καί συγγραφικό της ἔργο, τό ὁποῖο ἀποτελεῖται ἀπό μία σειρά 10 βιβλίων μέ τόν γενικό τίτλο «ΑΡΡΗΤΟΙ ΛΟΓΟΙ».
Ἀπό τό ἔτος 1998 ἕως τό 2013 ἔδωσε διαλέξεις καί ἔκανε φροντιστήρια σέ τακτά ἑβδομαδιαῖα καί μηνιαῖα διαστήματα σέ εὑρύ κοινό.
Ἀπό τό ἔτος 2002 καί μέχρι τό ἔτος 2013 εἶχε και ἑβδομαδιαίαν ὡριαίαν ἐκπομπήν φιλοσοφικοῦ περιεχομένου εἰς τόν τηλεοπτικόν σταθμόν BLUE SKY. Ὑπάρχουν ἀρχειοθετημένες 242 ὡριαῖες ὁμιλίες, οἱ ὁποῖες ἔχουν ἀναρτηθῆ στό YOUTUBE, ταξινομημένες σύμφωνα μέ θεματικές ἑνότητες.
Τό ἔτος 2006 προσεκλήθη εἰς τό Παγκόσμιο Συνέδριο Πυρηνικῆς Φυσικῆς νά παρουσιάσῃ τό εὕρημα τοῦ Ἡλιοκεντρικοῦ Συστήματος τῆς Θόλου τῆς Ἐπιδαύρου. Τό εὕρημα εἶχε ἐκδοθῆ σέ βιβλίο τόν Ἰανουάριον τοῦ ἔτους 2000 μέ τίτλο «ΑΡΡΗΤΟΙ ΛΟΓΟΙ, Ἐπίδαυρος, Θόλου Ἀποκάλυψις»,. Στό European Journal of Nuclear Medicine and Molecular Imaging (VOLUME 33, Supplement 2 – September 2006) ἔγινε ἀναφορά τοῦ εὑρήματος στό κύριο ἄρθρο τοῦ ἐντύπου σχετικά μέ τήν εἰκόνα τῆς κατόψεως τῆς Θόλου, ὅπου ὁ Ἡλιοκεντρισμός καταγράφεται μαζί μέ τά ὀνόματα τῶν πρωτοπόρων ἐπιστημόνων τοῦ χώρου τῆς Πυρηνικῆς Φυσικῆς (Niels Bohr, Ernest Rutherford).
Ἐπίσης, τήν 15η Σεπτεμβρίου τοῦ τό ἰδίου ἔτους (2006), συμμετεῖχε ὡς προσκεκλημένη ὁμιλήτρια στό πρῶτο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο τῆς Προγεννητικῆς Ἰατρικῆς στήν Φιλοσοφική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.
Κατά τό ἔτος 2012 πραγματοποίησε ὁμιλίες, στήν Ἑλληνική Ἑταιρία Συμβουλευτικῆς, ἀναλύοντας ἀπό ψυχολογικῆς πλευρᾶς μυθολογικά θέματα.
Τό ἔτος 2013 προσεκλήθη ἀπό τό Τμῆμα Ἄγχους καί Στρές τοῦ Ἐθνικοῦ Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς διά μία σειρά ὁμιλιῶν.
Ἡ Ἀλτάνη ἐκοιμήθη τό 2020.
Παρά τό λυπηρό αὐτό γεγονός, μᾶς ἄφησε παρακαταθήκη στόν ὑπολογιστή της ἀρκετά βιβλία τῆς Φιλοσοφικῆς της ἔρευνας, ἐκ τῶν ὁποίων ἔχει ἤδη ἐκδοθεῖ τό «ΑΛΦΑΒΗΤΟ» (Πυθαγόρειοι συστοιχίαι καί Ἀρχαῖον Ἑλληνικόν Ἀλφάβητον) καί προσεχῶς θά ἐκδοθοῦν «ΘΗΣΕΥΣ», «ΑΡΡΗΤΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ» και «ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ», ἀπό τόν Ἐκδοτικό Οἶκο «ΑΜΜΩΝ».