Άρτος και θεάματα – Βία και διασκέδαση στις ελληνορωμαϊκές πόλεις

Οι πόλεις της ελληνορωμαϊκής οικουμένης πάλλονταν από θεάματα που κατέκλυζαν τον δημόσιο χώρο. Θρησκευτικές πανηγύρεις, θεατρικές παραστάσεις, θρίαμβοι, αρματοδρομίες, κηδείες, μουσικά δρώμενα, εκτελέσεις, αγώνες, μονομαχίες, θηριομαχίες, ακροβατικά, συνδιαμόρφωναν τον αστικό βίο προς τέρψη και απόλαυση του πολύβουου πλήθους. Στον τόμο παρουσιάζονται βίαιες μορφές συλλογικής διασκέδασης όπως εδραιώθηκαν στην ανατολική και δυτική Μεσόγειο. Αναδεικνύεται η πολιτική τους διάσταση ως τρόπος συνδιαλλαγής της εξουσίας και ενός πλήθους που όλο και περισσότερο απείχε από την ενεργό συμμετοχή στην πολιτική ζωή. Μέσα από πληθώρα αποσπασμάτων Ελλήνων και Λατίνων συγγραφέων αναφαίνεται η αυξανόμενη ανάγκη για περισσότερες και πιο εξεζητημένες πολυαίμακτες παραστάσεις, ενώ ταυτόχρονα αντηχούσε οργίλη η κριτική εναντίον τους από εθνικούς και χριστιανούς διανοούμενους της εποχής.

Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)

 

Ελένη Φασσά (Μεταφραστής)

Η Ελένη Φάσσα σπούδασε κλασική φιλολογία και αρχαία ιστορία στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Exeter. Το 2011 έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 2019 ολοκλήρωσε τη μεταδιδακτορική της έρευνα σε συνεργασία με το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Η επιστημονική της δραστηριότητα επικεντρώνεται στις λατρείες της ελληνιστικής οικουμένης και στις θρησκευτικές τάσεις και τα πνευματικά ρεύματα της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας. Διδάσκει στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κύπρου και στο College Year in Athens/ΔΙΚΕΜΕΣ. Άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή περιοδικά, συλλογικούς τόμους, στον ελληνικό τύπο και στο διαδίκτυο. Έχει μεταφράσει και σχολιάσει τις επιστολές του Ιουλιανού του Σύρου (Επιστολές στον φιλόσοφο Ιάμβλιχο, Εκδόσεις Στιγμή, 2016).

 

Δημήτρης Ι. Κυρτάτας (Υπεύθυνος Σειράς)

Ο Δημήτρης Κυρτάτας γεννήθηκε το 1952 στην Αθήνα και σπούδασε στη Θεσσαλονίκη και το Λονδίνο. Διδάσκει αρχαία ιστορία, από το 1985 έως το 2001 στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης και από το 2002 στο Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Στα δημοσιεύματά του περιλαμβάνονται τα ακόλουθα βιβλία: “Δούλοι, δουλεία και δουλοκτητικός τρόπος παραγωγής”, Ο Πολίτης, Αθήνα 1987, “Επίκρισις: Η κοινωνική δομή των χριστιανικών κοινοτήτων από τον πρώτο έως τον τρίτο αιώνα”, πρόλογος G.E.M. de Ste Croix, μτφρ. Γιάννης Κρητικός, Εστία, Αθήνα 1992, “Παιδαγωγός: Η ηθική διαπαιδαγώγηση στην ύστερη ελληνική αρχαιότητα”, Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας, Αθήνα 1994, “Η Αποκάλυψη του Ιωάννη και οι επτά εκκλησίες της Ασίας”, Αλεξάνδρεια, Αθήνα 1995, “Χόλος γυναικός και άλλες ιστορίες από τον ερωτικο βίο των αρχαίων Ελλήνων”, με εικονες του Αλέκου Λεβίδη, Άγρα, Αθήνα 1999, “Ιερείς και προφήτες: Η παραγωγή και η διαχείριση του δόγματος στον πρώιμο χριστιανισμό”, Ινστιτούτο του Βιβλίου – Α. Καρδαμίτσα, Αθήνα 2000, “Κατακτώντας την αρχαιότητα: Ιστοριογραφικές διαδρομές”, Πόλις, Αθήνα 2003 κ.ά. Το 2010 εξέδωσε με τον Σπύρο Ράγκο, και πρόλογο του Δ. Ν. Μαρωνίτη, το βιβλίο “Η ελληνική αρχαιότητα: Πόλεμος, πολιτική, πολιτισμός” (Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών / Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη) και το 2010 το “666: Ο αριθμός του βιβλίου” (Εκδόσεις Άγρα).