Το “Ένας καλός γιος” είναι η ιστορία ενός παιδιού με εύθραυστη υγεία που γεννιέται μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο σε μια οικογένεια αυστριακής καταγωγής και γερμανικής παιδείας. Σε πολύ μικρή ηλικία το στέλνουν σ’ ένα σανατόριο στην Αυστρία λόγω του προβλήματος των πνευμόνων του. Μέσα στο χιονισμένο τοπίο δοξάζει τον Θεό και προσεύχεται κάθε βράδυ να πεθάνει ο πατέρας του.
Ο πατέρας του, αντισημίτης και ρατσιστής, είναι ένας κακότροπος σύζυγος που δέρνει και εξευτελίζει τη γυναίκα του. Ο μοναχογιός του θα κάνει τα πάντα για να γίνει το αντίθετο απ’ αυτόν. Θα υπάρξει αργότερα μαθητής του Γιανκέλεβιτς και του Ρολάν Μπαρτ και στη συνέχεια αναγνωρισμένος συγγραφέας, που τον τοποθετούν ανάμεσα στους “Εβραίους διανοούμενους” με τους οποίους και θα ταυτιστεί, αν και δεν είναι Εβραίος.
Ως την τελευταία του ημέρα, θα συντροφέψει εντούτοις στον γολγοθά του αυτόν τον ξένο, τον πατέρα του, που του έδωσε τη ζωή και που δε λέει να παραδοθεί στον θάνατο. Διότι πέρα από την περιφρόνηση και την ένοχη οργή, το συγκλονιστικό αυτό αφήγημα είναι η ομολογία μιας αδιαφιλονίκητης αγάπης ενός γιου προς τον πατέρα του, στον οποίο, παραδόξως, οφείλει όλο του το έργο – όπου το θέατρο της σκληρότητας μετατρέπεται σε συμπόνια. Στον πατέρα του αφιερώνεται λοιπόν ετούτο το βιβλίο του φόβου και της συγχώρεσης.
Pascal Bruckner (Συγγραφέας)
Γεννήθηκε το 1948 στο Παρίσι. Έζησε έξι χρόνια στην Αυστρία, πέρασε μέρος της εφηβείας του στη Λυόν και σε ηλικία δεκαέξι ετών επέστρεψε στη γαλλική πρωτεύουσα.
Έχει τιμηθεί με μερικά από τα μεγαλύτερα γαλλικά λογοτεχνικά βραβεία (Médicis Δοκιμίου, Renaudot κ.ά.) Είναι γνωστός στη χώρα μας από το φημισμένο μυθιστόρημά του «Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα», που μετέφερε στη μεγάλη οθόνη ο Roman Polanski, καθώς και από δοκίμια όπως «Η νέα ερωτική αναρχία», «Η αέναη ευφορία: δοκίμιο για το καθήκον της ευτυχίας», «Η τυραννία της μεταμέλειας» ή «Το παράδοξο του έρωτα». Μεγάλος εκπρόσωπος της γαλλικής διανόησης, μια από τις πιο φωτεινές, δραστήριες και διεθνώς αναγνωρισμένες μορφές της σύγχρονης γαλλικής κουλτούρας συμμετείχε στον αναβρασμό του Μάη του ’68 διακηρύσσοντας ότι: “Εκείνη την εποχή όλοι είμαστε κομμουνιστές”.
Γιάννης Στρίγκος (Μεταφραστής)
