Ένας τάφος για τον Μπόρις Νταβίντοβιτς

Το βιβλίο αυτό, κατά πολλούς το πιο σημαντικό που κατέλιπε ο Ντανίλο Κις, απαρτίζεται από επτά σκοτεινές ιστορίες και παρουσιάζει παραλλαγές του θέματος της πολιτικής και κοινωνικής αυτοκαταστροφής σε ολόκληρη την Ανατολική Ευρώπη κατά το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα. Οι χαρακτήρες σε τούτες τις ιστορίες, οι οποίες σμιλεύουν μια ενιαία φοβερή αφήγηση για την επανάσταση και τη βία, βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε έναν κόσμο όπου τα παιχνίδια της εξουσίας, η υποκρισία, ο φόβος, οι ανακρίσεις, τα βασανιστήρια και οι ψευδείς ομολογίες οδηγούν σε μια κοινή μοίρα, τον θάνατο. Παρότι οι συγκεκριμένες ιστορίες βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα και σχετίζονται κυρίως με ανθρώπους που χάθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του 1930, την περίοδο του σταλινικού Μεγάλου Τρόμου, η ακρίβεια και η ομορφιά της γλώσσας τις ανυψώνουν σε μια λογοτεχνία που υπερβαίνει το πλαίσιο της εποχής τους. Στο Ένας τάφος για τον Μπόρις Νταβίντοβιτς ο συγγραφέας προσεγγίζει με νέο τρόπο ένα μοτίβο που τον απασχολούσε έντονα: το θύμα που αντιμετωπίζει την τυφλή δύναμη της αυθαιρεσίας. Ένα κλασικό πλέον έργο της σύγχρονης ευρωπαϊκής πεζογραφίας σε νέα μετάφραση και έκδοση.

Danilo Kiš (Συγγραφέας)

Ο Ντανίλο Κις, Σέρβος συγγραφέας που έζησε ανάμεσα στο Παρίσι και το Βελιγράδι, ήταν ένας από τους σημαντικότερους της εποχής μας. Γεννήθηκε το 1935 στη Σουμπότιτσα, κοντά στα ουγγρικά σύνορα. Εβραϊκής καταγωγής από τη μεριά του πατέρα του, έζησε στα παιδικά του χρόνια όλη τη φρίκη του πολέμου και τα δεινά ενός παιδιού εβραϊκής οικογένειας. Σπούδασε συγκριτική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου και έγραψε έναν μικρό αριθμό μυθιστορημάτων και διηγημάτων που τον έκαναν ευρύτερα γνωστό και μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες, ανάμεσα στα οποία τα: “Ψαλμός 44”, “Κήπος, στάχτες”, “Η νύχτα και η ομίχλη”, “Μάθημα ανατομίας” και “Η εγκυκλοπαίδεια των νεκρών”. Τιμήθηκε για το έργο του με όλα τα λογοτεχνικά βραβεία της πρ. Γιουγκοσλαβίας και συγκέντρωσε βραβεία κριτικών και κοινού σε άλλες χώρες. Χαρακτηρίστηκε, όχι άδικα, ως ο Μπόρχες των Βαλκανίων. Πέθανε το 1989 στο Παρίσι, στα πενήντα τέσσερα χρόνια του, από καρκίνο στους πνεύμονες.

 

 

 

Χρήστος Γκούβης (Μεταφραστής)