Ένα ελάχιστο φως

Απ’ την αρχή που της έφερα τον Ντίνο, «Μωρή, μην τον πιστεύεις», μου ’λεγε, «εφτούνος θα σε μπλέξει. Κάνει, μου ’πανε, πονηρές δουλειές. Στον καφενέ ξημεροβραδιάζεται, πίνει και χαρτοπαίζει με τους γέρους». Μα ήταν τόσο όμορφος, μου καλάρεσε απ’ το Λύκειο. Η θεία μου, στα μεροκάματα, ρώταγε τους συγχωριανούς του και μάθαινε τα χαΐρια του. «Μωρή, την προίκα σου έχει στο μάτι» επέμενε. Γιατί μπορεί να έχασα νωρίς τους γονιούς μου, μα όντως με αφήσανε καλοπροικισμένη. Και για να με πείσει, έψηνε και καφέ, μου γύριζε το φλιτζάνι και μου μολόγαγε το προμήνυμα. «Μακριά τα βλέπω το ’να απ’ το άλλο τα στεφάνια, μην τον πάρεις!» «Τι λες, βρε θεία, το απόγευμα παντρευόμαστε» της είπα στο τελευταίο. «Θα χωρίσεις, μην τον πάρεις» ήταν η ύστατη προσπάθειά της. Και δεν ήταν βέβαια η γρουσουζιά της που πήγε ο γάμος μου στράφι. Εφάνηκε απ’ την αρχή πως είχε δίκαιο, απόλυτο.

Φωτεινή Αζαμοπούλου (Συγγραφέας)

Η Φωτεινή Αζαμοπούλου γεννήθηκε στο Σαμικό Ολυμπίας και έζησε εκεί ως τα δεκαεννιά της χρόνια που έφυγε για την Αθήνα. Η λογοτεχνία αποτελεί για εκείνη ένα λυτρωτικό καταφύγιο, όπου τα πάντα μπορούν να πάρουν άρωμα και χρώμα ανά πάσα στιγμή. Βασική της ανάγκη να παρατηρεί τη ζωή, πρόσωπα και τακτικές, γεγονότα και χαρακτήρες… και να πλέκει μύθους. Κάπως έτσι, σκηνοθετώντας, παίζοντας, και προπαντός, ακροβατώντας ανάμεσα στο όραμα και την πεζή καθημερινότητα, μπήκε στην περιπέτεια να καταγράψει ό,τι συσσωρεύτηκε για χρόνια μέσα της και να αποκτήσει το όνειρο υπόσταση.
Από τις εκδόσεις Βεργίνα κυκλοφορούν το μυθιστόρημα: Στην ψυχή μου το άγγιγμά σου, το θεατρικό έργο: Ταχυδρόμος δίχως γράμμα, η ποιητική συλλογή: Τα μυστικά των ευ και η συλλογική ποίηση των τριών Ηλείων: ΗΛΕίασις. Από τις εκδόσεις ΕΞΗ το μυθιστόρημα: Μια στιγμή αρκεί.

(Πηγή: “Εκδόσεις Βεργίνα”, 2022)