Ένα καπρίτσιο

Απρίλιος 1736: έτος σημαδιακό ανάμεσα στην Αγγλική Επανάσταση του 1688 και στη Γαλλική Επανάσταση του 1789. Μια ιστορική στιγμή αισθηματικού διαφωτισμού, η οδυνηρή ανάδυση του σπόρου της ατομικότητας μέσα από το σκληρό έδαφος μιας κοινωνίας ανορθολογικής και δέσμιας των παραδόσεων. Είναι παραμονή πρωτομαγιάς. Πέντε έφιπποι ταξιδιώτες -ο γιος ενός αριστοκράτη, ο κωφάλαλος υπηρέτης του, μία πόρνη και δύο ηθοποιοί- καλπάζουν με κατεύθυνση ένα πανδοχείο της νοτιοδυτικής Αγγλίας. Λίγο καιρό αργότερα ο Ντικ, ο υπηρέτης, βρίσκεται κρεμασμένος στο δάσος με ένα μπουκέτο βιολέτες στο στόμα… Οι υπόλοιποι ταξιδιώτες έχουν εξαφανιστεί. Ο δικηγόρος Αίυσκοφ αναλαμβάνει την έρευνα για λογαριασμό ενός ανώνυμου και πανίσχυρου αριστοκράτη. Σε αυτό το πλούσιο και πολυεπίπεδο μυθιστόρημα αναγνωρίζουμε την μοναδική ικανότητα του Φώουλς να φωτίζει το μυστήριο, τις αιρετικές φιλοσοφικές και θρησκευτικές απόψεις. Ο κόσμος αποκαλύπτεται με την αρσενική, τετράγωνη και επιστημονική του όψη ή με τη θηλυκή, εσωστρεφή και καλλιτεχνική· στιχομυθίες, ανακρίσεις και επιστολές του 18ου αιώνα ξετυλίγονται με μαεστρία από έναν αφηγητή του 20ού. Ο Τζων Φώουλς, ο συγγραφέας που κατατάχθηκε από τους αναγνώστες της εφημερίδας “Γκάρντιαν” στους εκατό μεγαλύτερους όλων των εποχών, ο συγγραφέας του “Μάγου” και της “Ερωμένης του Γάλλου υποπλοιάρχου”, κατασκευάζει στο κύκνειο αυτό άσμα του έναν αστυνομικό γρίφο, απολαμβάνοντας παράλληλα το τελευταίο του καπρίτσιο.