Αγκά… σφί… και φί…

Αγκά…σφί και φί… Κομμένες λεξούλες, αφού ούτε καν μπορούμε πια ν’ αρθρώσουμε την αληθινή μας ανάγκη… Αγκάλιασέ με, σφίξε με και φίλησέ με! Έρωτες μισοί, έρωτες εμπόλεμοι, έρωτες φοβισμένοι. Έρωτες σε διάφορες ηλικίες. 45άρης: Σε παρακαλώ, άσε με επιτέλους να φύγω. 45άρα: Να φύγεις; Με παιδί, οικογένεια και κοινή περιουσία; 45άρης: Οικογένεια, το φυτώριο κάθε κακού! 35άρης: Άσε με να φύγω. Βοήθεια! Μου το ‘σκισες το πουκάμισο. Τι κάνεις; Εδώ; Μέσα στην τουαλέτα; 35άρα: Γιατί, δεν είναι ρομαντικά εδώ; Λέγε μου ρομαντικά λόγια να δεις πώς θα μεταμορφωθούν όλα! 25άρα: (Μονολογεί) Είστε σε ηλικία γάμου και βρήκατε το σωστό άντρα; Ώρα να το βάλετε στα πόδια. 25άρης: (Μονολογεί) Οικογένεια, ευθύνες, υποχρεώσεις. Μπορεί να ‘ναι λάθος αυτό που πάω να κάνω… αλλά ακόμα και να σπάσω τα μούτρα μου, θέλω να το δοκιμάσω… αλλιώτικα τι νόημα έχει να ζεις!