Ακίδα

Μόλις χάσεις το σήμα νιώθεις τη μαύρη χοάνη να σε τραβά σαν μαγνήτης να σε μεταφέρει σε κρησφύγετο αθώας συνείδησης ξεπερασμένης συχνότητας για τέτοιες ταχύτητες. Εκεί σε χρόνο μαγικό συντελείται η αποδόμηση κάθε μόριο – καλώδιο και μια συχνότητα χρωματική η επαφή με την πραγματικότητα ένα αγέρι οξύ, βρόχινο, υγρό μέσα στην κάψα του απογευματινού ήλιου. Ώρα πέντε και δέκα στο λεπτό της αποδόμησης νιώθεις κάθε μόριο να χάνεται, να διαλύεται, να το ρουφά η χοάνη του χρόνου. Ποια η επιλογή αντίστασης στο θάνατο, στο παρόν ή στο μέλλον;

Φραγκίσκα Ζάρπα (Συγγραφέας)