ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Οὐδέποτε ἂλλοτε στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος κλασικό ἒργο ὑψίστης διανοητικῆς συλλήψεως καί ἀενάου ἐπικαιρότητος ἐπί αἰῶνες, ἒχει τύχει τόσων ἀμφιλεγομένων κρίσεων καί τόσων θεωριῶν καί θεωρητικολογιῶν, τόσων ἐσφαλμένων σχολιαστικῶν ἐρμηνειῶν καί τόσων παρερμηνειῶν, τέλος τόσων ματαίων προσπαθειῶν ὑποβαθμίσεως ἢ καί ἀποκαθηλώσεως ἀπό τό ὑψηλό βάθρο τῆς Ἱστορίας, ὃπου δεσπόζει ἀλώβητο ἐπί αἰῶνες καί ἀκτινοβολεῖ φωτίζοντας τήν ἀνθρώπινη διανόησι. Κατά τήν διαδρομή τῶν αἰώνων τά Ὁμηρικά Ἒπη, ἢδη ἀπό τήν ἀρχαιότητα, ἐνέπνευσαν στρατειές ποιητῶν, φιλοσόφων, ἱστορικῶν, συγγραφέων καί γενικῶς διανοουμένων, οἱ ὁποῖοι ἀναπαρήγαγαν ἡρωϊκά ἒπη μέ παραπλήσιες τῆς Ἰλιάδος καί τῆς Ὀδυσσείας ἐκδοχές τοῦ λεγομένου Ἐπικοῦ Κύκλου, τά πλεῖστα ὃμως τῶν ὁποίων δέν διεσώθησαν. Γιά τήν ἀρχαιότητα ἦταν ἀδιανόητο ν᾽ ἀμφισβητηθῆ ἡ πατρότητα τῶν Ὁμηρικῶν Ἐπῶν καί μόνον οἱ παράφρονες μποροῦσαν νά ἐκφράσουν ἀμφιβολία. Τά ποιήματα τοῦ Ἐπικοῦ Κύκλου δημιούργησαν πλῆθος ἐκδοχῶν καί παραπλησίων ἱστοριῶν, πού ὡστόσο ἀκτινοβολοῦσαν τήν δημιουργική πνευματική δύναμη τῶν Ἑλλήνων καί προήγαγαν τό πνεῦμα καί τόν πολιτισμό παγκοσμίως. Μοιραίως ὃμως δημιουργήθηκε καί ἓνα γνήσιο χάος ἐκδοχῶν, δίνοντας τήν ἀφορμή κριτικῆς τοῦ ἒργου τοῦ Ὁμήρου, ἀκόμη καί τῆς ἀμφισβητήσεως τοῦ ἰδίου ὡς ὑπαρκτοῦ προσώπου (Decarte, ἀβάς d’Aubignac κ.ἂ.),δίνοντας πρόσφορο ἒδαφος στόν πολύ Φρειδερίκο Βόλφ νά ὑποστηρίξη κι αὐτός ὃτι ὁ Ὃμηρος δέν ὑπῆρξε ποτέ καί νά καταλήξη μέ τά «Προλεγόμενά» του νά γίνη ἓνας ἁπλός ἀντιγραφέας τῶν συγγραμμάτων ξένων σοφῶν. Τήν σκυτάλη τῶν ἀμφισβητιῶν, δυστυχῶς, παρέλαβαν οἱ δικοί μας ἐπώνυμοι φιλόλογοι τοῦ περασμένου αἰῶνος, ἀντικαταστήσαντες τήν προσωνυμία «χωρίζοντες» μέ τήν λιγώτερο ἐνοχλητική «ἀναλυτικοί». Γεγονός ἀναμφισβήτητο πάντως εἶναι ὃτι κατά τούς αἰῶνες πού πέρασαν παρεισέφρυσαν πολλές πλάνες ἢ καί ψεύδη ἀκόμη, τά ὁποῖα ἀνεμίχθησαν μέ τά ἀληθῆ εὐτελίζοντας καί αὐτά, ὣστε σήμερα ὁ πολύς κόσμος νά γνωρίζη πολύ καλά ὃσα δέν εἶπε ποτέ ὁ Ὃμηρος καί νά ἀγνοῆ παντελῶς τά ὃσα εἶπε. Τήν σύγχυσι αὐτή ἐπιχειρεῖ νά διαλύση τό βιβλίο αὐτό, ἀλλά καί νά φέρη νέο ριπίδιο πληροφοριῶν, πού ἀγνοήθηκαν ἀπό τούς ἀρχαιογνῶστες, σέ μία προσπάθεια νά συνοψίση μέ κατανοητό τρόπο τό κατάσπαρτο καί συγκεχυμένο πληροφοριακό ὑλικό, ὣστε ὁ ἂνθρωπος τοῦ 21ου αἰῶνος, πού ζεῖ στήν ἐποχή τῶν μεγάλων ἀμφισβητήσεων ἀλλά καί τῶν μεγάλων κατακτήσεων, νά κατανοήση τήν τεραστία πνευματική προσφορά τοῦ μεγαλοφυοῦς Ὁμήρου, ἡ ὁποία αἰωνίως θά τόν συνοδεύει ἀκόμη καί στήν ἐπική πορεία του πρός τό σύμπαν καί τά ἂστρα, τῶν ὁποίων πλεῖστα ὀνόματα ξεπηδοῦν ἀπό τό ἒργο του.
ΠΡΟΣΩΠΑ
Κώστας Δούκας (Συγγραφέας)
Ο Κώστας Δούκας γεννήθηκε στην ΑΒήνα το 1937. Είναι δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΑ, και έχει τιμηθή με το βραβείο του ιδρύματος Μπότση. Είναι απόφοιτος και διπλωματούχος Μεταφραστικού του Γαλλικού Ινστιτοότοο Αθηνών. Έχει ασχοληθεί εμπεριστατωμένα με την αρχαιοελληνική και ιδιαίτερα με την ομηρική γραμματεία και έχει συγγράψει πολλά βιβλία, με τα οποία έχει προάγει την ιστορική έρευνα, ιδίως όσον αφορά στην εποχή κατά την οποία έζησε και έγραψε ο Όμηρος, τον οποίο ταυτίζει με τον πρωτοήρωα των επών Οδυσσέα, στηριζόμενος σε στοιχεία, που προκύπτουν από την Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Από τα πιο σημαντικά έργα του είναι η μετάφραση της “Ιλιάδος” και της “Οδύσσειας” με μεγίστη προσέγγιση στις ρίζες και τις λέξεις του Ομήρου, καταδεικνύοντας έτσι ότι η σύγχρονη καθομιλουμένη των Ελλήνων χρησιμοποιεί και εκφέρει με τον ίδιο τρόπο άνω του 80% των ομηρικών λέξεων αυτούσιων για να εκφρασθεί. Με το βιβλίο του “Η γένεσις του λόγου”, ο συγγραφέας αναζητεί με διεισδυτικότητα και πειστική επιχειρηματολογία την αρχή δημιουργίας της Ελληνικής γλώσσας στα βάθη των αιώνων και αποκρυπτογραφεί για πρώτη φορά αρκετές πινακίδες της Γραμμικής Β με βάσι το συλλαβάριο του Μ. Βέντρις. Από τα κείμενα που αποκαλύπτονται, προκύπτει ο μηχανισμός που ωδήγησε τους Μυκηναίους, τους Μινωίτες, τους Πυλίους κ.ά. στην επινόησι της ΓΓΒ, καταρρίπτεται ο μύθος ότι η Γραμμική Β εχρησιμοποιείτο μόνο για καταλογογραφήσεις και επιβεβαιώνεται ότι οι πανάρχαιοι Έλληνες μιλούσαν με τον ίδιο τρόπο που μιλούν οι σύγχρονοι απόγονοί τους.
