Αναζητώντας την Αρκαδία. Τόμος Α΄

Τι είναι τελικά η Αρκαδία; Σε ποιες διαστάσεις απλώνεται, πέρα από τη λογοτεχνία, την ποίηση, την όπερα και την τοπιογραφία; Πρόκειται, σε συμβολικό επίπεδο, για μια ατέρμονη αναζήτηση που αγγίζει τα όρια της ουτοπίας ή αποτελεί μήπως πρόταση για το μέλλον, που συμπεριλαμβάνει το διαχρονικό Μυστήριο μιας εσωτερικής μεταμόρφωσης; Ο υποβλητικός συμβολισμός αυτής της αρχετυπικής περιοχής, που βρίσκεται στο κέντρο της Καρδιάς, παρουσιάζεται σαν λεπτή κλωστή ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον. Για να βρούμε την καταγωγή του, πρέπει να ανατρέξουμε στις πανάρχαιες εποχές, στις κοινές ρίζες της επιστήμης και του πνεύματος, στους προϊστορικούς δεσμούς ανάμεσα στη Μητρογονική Εποχή της προϊστορίας και τις ρίζες της Ορφικοδιονυσιακής θρησκείας. Ο πρώτος τόμος της Ιστορίας και Φιλοσοφίας του Αρκαδικού Ιδεώδους, με τίτλο Αναζητώντας την Αρκαδία, είναι καρπός ενός πνευματικού ταξιδιού, αλλά και απόηχος ενός πανάρχαιου τόπου. Ξεκινά με τον πρώτο Μυητικό Θίασο των Αρκαδιστών στην Κω, συνεχίζει με την επιρροή της αρχετυπικής Αρκαδίας στην Αλεξάνδρεια και ολοκληρώνεται με την άγνωστη παράδοση του Αρκαδισμού στη Ρώμη. Στη μελέτη του αυτή, με εξαιρετική απλότητα και διαύγεια, ο Γιάννης Σπυρόπουλος χαρτογραφεί τις ανεξερεύνητες περιοχές της ανθρώπινης συνείδησης, συνδέοντας το βαθύτερο νόημα αυτής της ιδέας με την ιστορική συνέχεια ενός τεράστιου κινήματος, πάνω στο οποίο θεμελιώθηκε ο Ευρωπαϊκός Πολιτισμός.

Γιάννης Σπυρόπουλος (Συγγραφέας)

Ο Γιάννης Σπυρόπουλος σπούδασε Θέατρο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Ωδείου και στην Κρατική Σχολή Ιταλίας Silvio D’ Amico, Ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Ρώμης και Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης. Ασχολήθηκε με μελέτες και έρευνες πάνω στην αρχαία τραγωδία και το συσχετισμό της με το ιαπωνικό παραδοσιακό θέατρο. Συνεργάστηκε με το Instituto Integrato per lo Studio delle Tradizioni e della Civilta, προετοιμάζοντας διαλέξεις και προβολές ως προς τη θρησκευτική και κοινωνική οργάνωση της Μητροκεντρικής Νεολιθικής Κοινωνίας. Στη Σουηδία, συνεργάστηκε με το Μουσείο Χορού της Στοκχόλμης για έρευνες πάνω στις σχέσεις θεάτρου και μουσικής.
Μέλος του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, δημιούργησε την Εταιρεία «Τελετουργικό Θέατρο» για έρευνες πάνω στις τελετουργικές ρίζες του θεάτρου, καθώς και στη μουσική, την όρχηση και τη σκηνογραφία. Έγραψε επτά θεατρικά έργα για το νέο αυτό είδος θεάτρου, στα αγγλικά και τα ελληνικά. Εργάστηκε ως «συντονιστής» σε βιωματικά σεμινάρια σε Ιταλία, Αγγλία, Ελλάδα και Σουηδία και ίδρυσε το Greek-Thai Association, για πολιτιστικές ανταλλαγές ανάμεσα στην Ταϊλάνδη και την Ελλάδα. Μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητήριου, έχει παρουσιάσει δεκαεννέα ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει αρθρογραφήσει σε διάφορα περιοδικά και συμμετείχε στη συγγραφή δεκατεσσάρων ομαδικών βιβλίων με τις εκδόσεις Αρχέτυπο. Ίδρυσε και διευθύνει το «Αρτεμίσιο, Κέντρο Έρευνας και Διάδοσης του Ελληνικού Πολιτισμού». Είναι γενικός διευθυντής του Κέντρου «ΟΛΟΝ»: Υπηρεσίες, Προϊόντα, Εκδηλώσεις για την Προσωπική Ανάπτυξη, την Τέχνη και τον Πολιτισμό.
Το τελευταίο του βιβλίο, Μύηση στις 13 Πύλες της Αρκαδίας, αναφέρεται στην εσωτερική διάσταση του Αρκαδισμού. Μέλος της Αρκαδικής Ακαδημίας της Ρώμης, είναι ιδρυτής και πρόεδρος του «Αρκαδικού Κύκλου».

(Πηγή: “Εκδόσεις Δαιδάλεος”, 2022)