Αναφορά στη βιοηθική

Η Βι­ο­η­θι­κή είναι η Επι­στή­μη που ασχο­λεί­ται με την αξι­ο­λό­γη­ση της συ­μπε­ρι­φο­ράς και των πρά­ξε­ων του αν­θρώ­που προς την κα­τεύ­θυν­ση του να μην εμπο­δί­ζο­νται οι ευερ­γε­τι­κές εφαρ­μο­γές της νέ­ας γνώ­σης και να πε­ρι­ο­ρί­ζο­νται οι κίν­δυ­νοι από τις επι­βλα­βείς συ­νέ­πει­ές της. Η Βι­ο­η­θι­κή, μια νέα δι­ε­πι­στη­μο­νι­κή και πο­λυ­πρι­σμα­τι­κή προ­σέγ­γι­ση των επι­στη­μο­νο­τε­χνο­λο­γι­κών, κοι­νω­νι­κών, οικο­νο­μι­κών, πο­λι­τι­κών, ηθι­κών και φι­λο­σο­φι­κών προ­βλη­μά­των, τα οποία ανα­δύ­ο­νται από την εφαρ­μο­γή των γε­νε­τι­κών και τε­χνο­λο­γι­κών εν γέ­νει νε­ω­τε­ρι­σμών, είναι μια απα­ραί­τη­τη «πυ­ξί­δα» για τη νέα συ­ναρ­πα­στι­κή πο­ρεία της αν­θρω­πό­τη­τας. Η βι­ο­η­θι­κή στό­χευ­ση στις πο­λύ­πλευ­ρες ηθι­κές προ­ε­κτά­σεις, εφαρ­μο­γές και συ­νέ­πει­ες, λ.χ., της κλω­νο­ποί­η­σης και των κλω­νο­προ­ϊ­ό­ντων, των γε­νε­τι­κά τρο­πο­ποι­η­μέ­νων ορ­γα­νι­σμών, των με­ταλ­λαγ­μέ­νων-νε­ο­φα­νών τρο­φί­μων και του ρό­λου της Πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κής Ηθι­κής, της χαρ­το­γρά­φη­σης του γο­νι­δι­ώ­μα­τος του αν­θρώ­που, του γε­νε­τι­κού επα­να­σχε­δι­α­σμού του και της στό­χευ­σης του «υπε­ραν­θρώ­που», της επι­λο­γής του φύ­λου των παι­δι­ών κα­τά πα­ραγ­γε­λία και του γε­νε­τι­κού ντό­πινγκ, της υπο­βο­η­θού­με­νης ανα­πα­ρα­γω­γής και των βλα­στο­κυτ­τά­ρων, ομ­φα­λο­πλα­κου­ντι­κών και άλ­λων, της γο­νι­δι­α­κής θε­ρα­πεί­ας και της φαρ­μα­κο­γο­νι­δι­ω­μα­τι­κής, της ευθα­να­σί­ας και της «αθα­να­σί­ας», της υπερ­νο­η­μο­σύ­νης, της να­νο­τε­χνο­λο­γί­ας, της να­νο­ϊ­α­τρι­κής, της σχέ­σης, εν γέ­νει, τε­χνο­λο­γι­κής εξέ­λι­ξης και πο­λι­τι­σμού, μπο­ρεί να μει­ώ­σει την κοι­νω­νι­κή εντρο­πία (ατα­ξία) που ενερ­γο­ποι­εί­ται από την πά­λη του και­νούρ­γιου με το πα­λιό, στο βι­ο­η­θι­κό σταυ­ρο­δρό­μι του σή­με­ρα και του αύριο. Ο ρό­λος του κα­θε­νός που «χει­ρο­κρο­τεί» τη δι­α­μορ­φού­με­νη βι­ο­η­θι­κή αρέ­να είναι πρω­τα­γω­νι­στι­κός. Δι­ό­τι η ενη­μέ­ρω­ση, η παι­δεία και η συ­να­κό­λου­θη ευθαι­σθη­το­ποί­η­ση που ελέγ­χουν τη σω­στή εφαρ­μο­γή της νέ­ας γνώ­σης, είναι ο κα­λύ­τε­ρος συν­δυ­α­σμός επι­στη­μο­νι­κής και κοι­νω­νι­κής προ­σφο­ράς.

Σταμάτης Ν. Αλαχιώτης (Συγγραφέας)

Ο Σταμάτης Αλαχιώτης είναι Ομότιμος Καθηγητής Γενετικής, πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πατρών, πρώην Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.
Εκτός από το δημοσιευμένο ερευνητικό του έργο σε διεθνή περιοδικά με κριτές, όπως και σε διεθνή και ελληνικά συνέδρια, έχει γράψει και τέσσερα επιστημονικά συγγράμματα: “Εισαγωγή στη γενετική”, “Εισαγωγή στην εξέλιξη”, “Βιοηθική”, “Διαθεματική και βιοπαιδαγωγική θεώρηση της μάθησης”, το τελευταίο σε συνεργασία με την Ε. Καρατζιά-Σταυλιώτη. Επίσης έχει δημοσιεύσει βιβλία για το ευρύ κοινό.