Αντί κριτικής

Πράγματι, το να γράψεις για το θέατρο είναι ίσως ένα απελπισμένο, απονενοημένο, εκ των προτέρων καταδικασμένο διάβημα. H θεατρική παράσταση είναι μια παλλόμενη πραγματικότητα που υπάρχει μόνο μέσα στη ροή της χρονικής της διάρκειας, άρα πεισματικά ξεφεύγει από κάθε απόπειρα περιγραφής. Ωστόσο, γράφουμε για το θέατρο, προσπαθούμε να διασώσουμε τη φευγαλέα του πραγματικότητα, κρατώντας, όπως θα έλεγε ο Ρίτσος, σημειώσεις στα περιθώρια του χρόνου. Εδώ βέβαια δεν πρόκειται για κριτικές θεατρικών παραστάσεων, αλλά για παρατηρήσεις πάνω στη σύγχρονη ελληνική θεατρική δραστηριότητα, για επισήμανση και σχολιασμό βασικών χαρακτηριστικών που τη συνθέτουν και βασικών παραμέτρων που την προσδιορίζουν. Στην πραγματικότητα όμως, οι θεατρικές παραστάσεις είναι που προσφέρουν τα θέματα, αυτές τροφοδοτούν τη σκέψη, οι συγκεντρωμένες εδώ επιφυλλίδες είναι οι σημειώσεις ενός συστηματικού θεατή. (Νικηφόρος Παπανδρέου, Αντί Προλόγου)