Από το ίδιο ποτήρι και άλλες ιστορίες

“Ο Φάις, σε ένα σημείο, γράφει για τον τρόπο με τον οποίο ένας πιστός σταυροκοπιέται, ώστε να μεταμορφώσει το εφήμερο σε αιώνιο. Ένας άλλος τρόπος για να το πετύχει κανείς αυτό είναι να γράφει σαν τον Φάις.” Αλέξανδρος Νεχαμάς (“The Anglo-Hellenic Review”, Νο 41, Spring 2010) “Σε όλα τα διηγήματα της συλλογής ξαναβρίσκουμε τη ρωμαλέα γραφή του μυθιστορήματος του Φάις [“Αυτοβιογραφία ενός βιβλίου”]: προσωπικό ύφος, πλούσια γλώσσα, αφηγηματική άνεση, επιγραμματικούς χαρακτηρισμούς και χιούμορ, στοιχεία που επανασυνδέουν τη νεωτερικότητα με την καλύτερη διηγηματογραφική μας παράδοση.” Δημήτρης Ραυτόπουλος (“Νέα Εστία”, τx. 1719, Ιανουάριος 2000) “Διεισδυτικός, εντυπωσιακά πολύτροπος και γλωσσικά πάνοπλος αποδεικνύεται ο Μ.Φ. στη συλλογή “Απ’ το ίδιο ποτήρι”. Τα διηγήματά του αφήνουν την αίσθηση μιας βαλκανικής θλίψης. Δημοσθένης Κούρτοβικ (“Τα Νέα”, 8-9/1/2000) “Ο Φάις μεριμνά για ύφος και πράττει ύφος. Ο λόγος του συχνότατα προφορικός, γνωρίζει πως η γραφή είναι ο πληρεξούσιος της ομιλίας. Έχει καταλάβει πως ο ήχος, η πρώτη ύλη της λέξης, δρα μαγικά επί του αναγνώστη, όπως η μουσική με τον τρόπο της συμπαθητικής μαγείας.” Παύλος Μάτεσις (“Οδός Πανός”, Νο 110, Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2000) “Εδώ ο Φάις δείχνει να έχει βρει τις βαθύτερες ανάγκες του. Υπάρχει ένα δαιμόνιο στη σύλληψη της ιστορίας, στην αφηγηματική ανάπτυξη που αλληθωρίζει υποδειγματικά, στην οικειότητα με τα ιστορούμενα. Χρειάζεται κανείς να έχει κάνει ειδικό φροντιστήριο για να αποδώσει πειστικά τόσα επαγγέλματα, τόσες πτυχές περιφρονημένης ζωής, τόσα ντόπια μυστικά.” Κωστής Παπαγιώργης (“Αθηνόραμα”, τχ. 1203, 29 Οκτωβρίου – 4 Νοεμβρίου 1999)