Από το Βυζάντιο στο Μάρκο Βαμβακάρη – Η προϊστορία του λαϊκού ρεμπέτικου τραγουδιού

Το αστικό λαϊκό τραγούδι ή ρεμπέτικο αγαπήθηκε πολύ και από πολλούς. Οι επαγγελματίες τραγουδοποιοί των πόλεων, από την Άλωση μέχρι τον αιώνα μας, υπακούοντας στις επιταγές του κοινού τους, κατέγραψαν τα ενδιαφέροντα, τα βιώματα και γενικά τη ζωή των πελατών τους, με άλλα λόγια, κατέγραψαν πιστά αυτούς τους πέντε αιώνες της νεοελληνικής ζωής. Η μελέτη του αστικού λαϊκού τραγουδιού είναι η μελέτη της ίδιας της νεοελληνικής ιστορίας και κοινωνίας. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

Νέαρχος Γεωργιάδης (Συγγραφέας)

Γεννήθηκε στη Μόρφου της Κύπρου (1944). Πεζογράφος. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από το 1973 μέχρι το 1999 εργάστηκε ως σκηνοθέτης και παραγωγός τηλεόρασης στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου. Από το 1999 μέχρι το 2012 εργάστηκε ως μουσικός παραγωγός στο ραδιοσταθμό “Άστρα”. Μελέτησε συστηματικά το ελληνικό λαϊκό τραγούδι. Έγραψε κριτική βιβλίου και κινηματογράφου σε εφημερίδες και περιοδικά.
Πέθανε στη Λευκωσία στις 31 Ιουλίου 2013.
Έργα του:
– Ο Μύστης και ο Ηγέτης (διηγήματα), 1975
– Διηγήματα φαντασίας, 1980 (Κρατικό Βραβείο Κύπρου)
– Ο αναλγητήρ (διηγήματα), 1982
– Ρεμπέτικο και πολιτική, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1993
– Από το Βυζάντιο στο Μάρκο Βαμβακάρη, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1996
– Ο Ακρίτας που έγινε ρεμπέτης, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 1999
– Το φαινόμενο Τσιτσάνης, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2001 κ.ά.