Οι δύο αδελφές είχανε χάσει και αυτές τη μιλιά τους. Όμως δεν ήταν η θέα του χρυσού αυτό που τις αναστάτωνε. Δεν ήταν ούτε το έντονο αίσθημα που τις κυρίευσε, ότι είχαν βρεθεί στην καρδιά μιας απροσδόκητης περιπέτειας, παλαιάς όσο ο άνθρωπος, της οποίας όλα τα επεισόδια, αυτά του παρελθόντος και αυτά του παρόντος χρόνου, ξετυλίγονταν μπροστά στα έκθαμβα μάτια τους. Όχι, ήτανε κάτι άλλο. Και ενώ ο Ραούλ (ο Αρσέν Λουπέν) τις ρωτούσε χαμηλόφωνα για τις κρυφές τους σκέψεις, η μία απάντησε:
“Σκεφτόμαστε εσάς Ραούλ… τι άνθρωπος είστε…”
“Ναι”, έκανε η άλλη, “όλα αυτά που κάνετε, με τόση άνεση, περιφρονώντας τις δυσκολίες… Δεν καταλαβαίνουμε… Είναι τόσο απλό, και τόσο εκπληκτικό…”
Αυτός ψέλλισε. – Και κάθε μία πίστεψε ότι μόνο αυτή το είχε ακούσει και σε εκείνην μόνο είχε απευθυνθεί:
“Όλα είναι εύκολα, όταν αγαπάμε, και θέλουμε να μας αγαπάνε”.
Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα όπου ο έρωτας εμπλέκεται με το μυστήριο και το έγκλημα, και όπου μέσα από απρόβλεπτα και καταιγιστικά γεγονότα ο Αρσέν Λουπέν εξιχνιάζει την μυστηριώδη ιστορία, “τιμωρεί” το έγκλημα, απονέμει δικαιοσύνη και αποκαθιστά ηθικά και ψυχικά τους κατατρεγμένους της ιστορίας.
Maurice Leblanc (Συγγραφέας)
Ο Μωρίς Λεμπλάν γεννήθηκε το 1864 στη Ρουέν της Γαλλίας και πέθανε στις 6 Νοέμβριου 1941. Πρωτοεμφανίστηκε στα Γράμματα το 1892, δημοσιεύοντας διηγήματα και ένα μυθιστόρημα σε συνέχειες με τον τίτλο “Une femme” (Μία γυναίκα), στο περιοδικό “Gil Blas”. Ακολούθως, από το 1897 έως το 1899, έγραψε τρία “μυθιστορήματα αναλύσεως” (“romans d’nalyse”), όπου κυριαρχούσε ο “ψυχολογισμός” (“psychologisme”). Το 1907 παρουσίασε τον ήρωά του Αρσέν Λουπέν, ο οποίος είναι διαρρήκτης, γαλαντόμος, με πολύ χιούμορ και εξαιρετικά δημοφιλής στο παριζιάνικο κοινό των αρχών του αιώνα που παρακολουθεί τα κατορθώματα του από τις εφημερίδες. Ηγείται μιας συμμορίας και συνεχώς μασκαρεύεται, γελοιοποιώντας πάντα τη γαλλική αστυνομία και τον επιθεωρητή Γκανιμάρ· δεν σκοτώνει. Ο Μωρίς Λεμπλάνκ έγραψε 40-50 βιβλία με ιστορίες του Αρσέν Λουπέν.
Μαρία Τωμαδάκη (Μεταφραστής)
