Αρχαιόθεμοι μονόλογοι του 21ου αιώνα

Σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό και ελληνιστή François Jouan «Το κοινό, μέσα σε έναν κόσμο όλο και λιγότερο βιώσιμο, έχει διαιρεθεί ανάμεσα σε δύο επιθυμίες: αναζητά στο θέατρο τη νοσταλγία και το όνειρο, και θέλει να του μιλούν για τον εαυτό του. Κινείται μεταξύ κόπωσης και έλξης για την ίδια του την εποχή. Δεν είναι λοιπόν από αδυναμία που οι καλύτεροι σύγχρονοι δραματουργοί στρέφονται στον αρχαίο μύθο. Η μυθική παρωδία τούς επιτρέπει να πηγαίνουν ώς το βάθος των αγωνιωδών ερωτημάτων που θέτουν οι άνθρωποι, από τη στιγμή που βλέπουν την ανατροπή των σταθερών τους. Την ίδια στιγμή, αποδίδουν ακόμη και στις πιο σκληρές αλήθειες μια κάποια έλλειψη ρεαλισμού, στοιχείο που βοηθά να τις αντέξουμε». Οι αρχαιόθεμοι μονόλογοι που αξιοποιούνται είναι η Ιφιγένεια του Jean-René Lemoine, η Κασσάνδρα του Sergio Blanco, η Κάσσυ του Ανδρέα Φλουράκη και Στη Σκιά του του Edgar Chias. Η σημειολογική τους προσέγγιση βεβαιώνει ότι η ελληνική μυθολογία είναι το διακείμενο όλων των τεχνών, χρησιμεύει ως δίαυλος καλλιτεχνικής έκφρασης ανάμεσα στον συγγραφέα και τη συγχρονία του, πραγματώνει τη σύνδεση του παρελθόντος με το παρόν. Η διακειμενικότητα επιτρέπει τη μεταλλαγή αλλά και την εισαγωγή νέων νοηματικών μονάδων από το ένα έργο στο άλλο, προτείνει μια νέα πλοκή υπενθυμίζοντας σταθερά την κατευθυντήρια αφετηρία.

Ελένη Γκίνη (Συγγραφέας)

Η Ελένη Γκίνη είναι Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, του Τμήματος Γαλλικής Γλώσσας και Φιλολογίας.
Έχει διδάξει Ιστορία, Δραματολογία και Θεωρία του Θεάτρου στο ΕΚΠΑ, στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο στις θεματικές Πολιτισμός και Λογοτεχνία της Λατινικής Αμερικής, καθώς και στην Ανώτερη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών.
Από το 2013 διδάσκει, στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου, Ιστορία του θεάτρου – Δραματολογία και Θεωρία του Θεάτρου.
Έχει συνεργαστεί με διάφορους θιάσους ως δραματολόγος σε κλασικά και σύγχρονα κείμενα της παγκόσμιας δραματουργίας και συμμετέχει ως δραματολόγος/καλλιτεχνική σύμβουλος στον Θεατρικό Οργανισμό «Persona».
Μεταφράζει από τα γαλλικά και τα ισπανικά θέατρο, πεζογραφία και ποίηση. Συμμετέχει με ανακοινώσεις που άπτονται της επιστήμης της θεατρολογίας σε διεθνή επιστημονικά συμπόσια και ημερίδες.
Αρθρογραφεί σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά για θέματα που σχετίζονται με τη δραματολογία και τη θεωρία του θεάτρου.
Συμμετείχε ως επιστημονική συνεργάτιδα στο Διεθνές Ερευνητικό Πρόγραμμα με τίτλο: “Mapping Crisis Theatre on the Contemporary European Stage: Theatrical Representations of the Refugee/Immigration Problem; Global Terrorism and World Financial Crisis”, με επικεφαλής το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου (ΑΠΚΥ).
Συμμετείχε ως συν-Επιμελήτρια – Εκδότρια (co-editor, reviewer) και συντάκτρια στην έκδοση του 46ου τεύχους (Ιούνιος 2021) του διεθνούς περιοδικού Acotaciones που εκδίδει η Ανώτατη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου Ισπανίας (RESAD).
Είναι μέλος της Επιστημονικής Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού Θεατρογραφίες, των εκδόσεων Δωδώνη, και της Συντακτικής Επιτροπής του λογοτεχνικού περιοδικού ΦΑΡΜΑΚΟ – για τη Διερεύνηση του Ποιητικού Φαινομένου.

(Πηγή: “Εκδόσεις Δωδώνη”, 2022)